Zo lang heb ik in de ‘settle for less’ modus geleefd. Uit angst om zonder te zitten. Of het nou werk of prive betrof. Ik heb lang vastgehouden aan dat wat ik had om maar te voorkomen dat ik zonder zou komen te zitten. De banen die ik heb gehad hielden me bezig en zorgden voor mijn bankrekening. Bij tijd en wijlen zater daar dingen tussen die ik echt leuk vond, maar ik heb in de banen die ik heb gehad veel dingen gedaan waar ik eigenlijk niet goed in was. Daardoor kwam ik totaal niet uit de verf, viel ik niet op en creeerde daardoor ook geen goeikansen voor mezelf.