Lieve papa,

21 jaar… dat de tijd die ik ervoor nodig had om te leren wat ik van jou te leren had. Jouw levenslange zoektocht is mijn vraagstuk geworden. En wat ik nu als ondernemer aan het neerzetten ben, dat heb ik aan jouw zoektocht te danken. Je bent niet meer hier. En dat heeft zo moeten zijn. Je bent lang weg geweest en ik heb je lang weg gestopt. Niet meer. 

Jouw begrafenis en de laatste weken dat je ziek was, waren de eerste ervaringen die ik beleefde waarop ik echt de verbinding voelde tussen mensen. Voorbij de vraagtekens en het niet durven uitspreken zag ik bijzondere verbindingen ontstaan, waarin dingen wel werden gezegd en er kleine wondertjes gebeurde.

De laatste weken dat je er nog was waren zo helend voor iedereen die bij je was. Doordat je wist dat je tijd beperkt was durfde je de deur naar je hart op een kiertje te zetten. Ik ben zo dankbaar dat ik daarbij ben geweest en dat ik daardoor de kans heb gehad iets tegen je zeggen wat ik eerder nooit kon en durfde: papa ik hou van je.  

Je begrafenis was voor mij een aanleiding om nog maanden te denken dat ik dat ook wilde doen: mensen helpen bij de moeilijkste periode die we doorgaan: definitief afscheid nemen. Het enorme aantal mensen dat er was en de warme en de liefdevolle ideeën waarmee we zelf de dienst hebben gevuld was een levensgebeurtenis waarop ik nog steeds enorm trots ben. Dat ik daaraan heb mogen bijdragen voelde als mijn levensdoel. Het is één van de zaadjes geweest die ik in de loop van mijn leven heb geplant voor wat ik nu aan het doen ben.  

Ik heb altijd geweten dat ‘mijn’ verbindingsfabriek direct voortkomt uit dat wat ik als tiener thuis zo gemist heb; verbinding. Veel aan jou gedacht en aan jouw droom als operazanger die je maar niet durfde te volgen uit angst dat het je niet zou lukken. Altijd heb ik gedacht dat ‘mijn’ verbindingsfabriek voortkwam uit iets wat ik zo vaak tegen mezelf heb gezegd: ‘wat er ook gebeurt later ga ik doen waar ik echt goed in ben en ik ga daar succesvol in worden’.

Maar dat antwoord bleek een vraag, en die vraag bleek nog niet opgelost. Na een week lang hard werken na de fotoshoot was ik de week daarna opeens moe. En niet van het harde werken, maar van die vraag, waarvan het antwoord er nog niet uit wilde. En waar dan maar één optie voor is: stilzitten en uitbroeden dat ei. En dat ei voerde me mee naar mijn tienerjaren. Zo ongeveer de meest ongelukkige periode uit mijn leven. En ik voelde er iets bij wat ik nog nooit eerder gevoeld heb: een enorm schuldgevoel, gevolgd door het beeld van de situatie waar ik in zat: 13 jaar, een onzekere tiener die niet in staat was om een gesprek op gang te brengen tussen ons vieren en zo ons gezin weer bij elkaar te brengen, om de verbinding te maken die ikzelf zo miste en die ik zo hard nodig had.  

Dat schuldgevoel is hetgeen wat een verlangen in me wakker heeft gemaakt. Een verlangen om mensen (beter) in verbinding te brengen. Met zichzelf, met anderen en anderen met elkaar. 21 jaar later snap ik het . En staat het antwoord op die vraag er.  De Verbindingsfabriek is voor mezelf en het blijft mijn kraamkamer waarvandaan ik de mensen help die dicht bij me staan. Maar de ‘Masters of Happiness’ is het antwoord op wat ik voor jou niet kon doen, maar nu wel voor anderen kan gaan doen:

Ze het podium geven om te doen waar ze echt goed in zijn. Daarmee kan ik eindelijk ook de zakelijke kant op. Om ook daar mensen en bedrijven te bereiken die bereid zijn te onderzoeken en te ontdekken over zichzelf en die ook de stap willen zetten om te gaan doen waar ze echt gelukkig van worden en echt succesvol in zijn.

Lieve papa, jullie hebben het als ouders zo goed gedaan. Hebben me zo beschermd opgevoed. Zodat ik kon groeien zonder me zorgen te maken over alles waar andere kids al zo vroeg mee geconfronteerd werden. Ik heb zo enorm kunnen spelen, zonder me zorgen te maken over mijn carrière, over wat ik later ging doen en wat er van me verwacht werd. En ja, jullie hebben me als ouders ook een enorme vraag meegegeven. Eentje waardoor ik, nu ik dat vraagstuk heb opgelost, de rest van mijn leven kan doen waar ik echt blij van wordt.

Dank daarvoor met een dikke knuffel.  <3

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *