geluk

Doodgaan en weer opstaan

~ Petra Feddema ~ Leave a comment

“The secret of life is to die before you die and find that there is no death.” ~ Eckhart Tolle

Dat was weer een leerzaam nachtje. Niet onverwacht met deze volle maan. En laat me realiseren dat je jezelf kunt leren doodgaan. Dat dat de bedoeling is van alle pijn en verdriet voelen, van alle slapeloze nachten waarin ik zo vaak heb gedacht dat ik het niet aankon en dat het mijn laatste uur zou zijn en van alle momenten dat ik maar weer van me af schreef om het kwijt te zijn, of om het niet meer alleen te hoeven dragen,

Continue reading →

Soldier of love deel 2

~ Petra Feddema ~ 1 Comment

Zwaarden. Ik heb ze al meer dan tien jaar in huis. Prachtig uitgestald op de kast in mijn woonkamer. En in eens had ik zin om daar wat mee te gaan spelen, al een paar dagen heb ik af en toe dat zwaard in mijn handen. Zwaar, krachtig en oud in alle tradities die er aan dat symbool verbonden zijn. Mooi om zo’n symbool van kracht en vertrouwen in mijn handen te hebben en te ervaren dat het me sterker maakt, dat het me dichter bij mezelf brengt, me nog meer uitnodigt om alleen maar “JA” te zeggen tegen de liefde en het me meer in verbinding brengt met mijn eigen vrouwelijke bewegelijkheid.

De aanleiding dat zwaard te pakken was een oefening die ik vorige week deed met mezelf. Ik had behoefte om ‘even’ te voelen hoe het zat met mijn gehechtheid aan mijn beide liefdes. Dat ‘even’ is een resultaat van mijn eigen jarenlange ontwikkeling, waardoor ik heel snel in staat ben om mijn gevoel te vertalen in een concrete betekenis. Ik zag de zeven chakra’s voor me als zeven punten waarop er een gehechtheid en dus een gebrek aan stroming tussen hen en mij zou kunnen zijn voelde hoe ik met een denkbeeldig zwaard moeiteloos door die zeven punten heen gleed. Het deed me beseffen dat de gehechtheid volledig verdwenen is.

Continue reading →

Door je nulpunt heen

~ Petra Feddema ~ 2 Comments

Overvloed. In het Engels is het abundance, wat ik er persoonlijk een mooier woord voor vind. Overvloed gaat niet over veel, overvloed gaat over datgene tot je beschikking hebben om te doen wat jij te doen hebt. En wat dat is en hoeveel je ervoor nodig hebt dat zal van mens tot mens verschillen.

En om die staat van overvloed te bereiken mag je door je nul-punt heen. Zolang je bang bent om iets te verliezen, kun je het nooit in overvloed ontvangen. En dus is je nul punt het punt waarop je zelf de regie in handen hebt om het allerergste te laten gebeuren wat er kan gebeuren; dat je datgene kwijtraakt waar je altijd zo bang voor bent geweest om het kwijt te raken. Zodat je kunt ervaren dat het weliswaar geen leuke situatie is, maar wel een situatie die je aankunt en waarvan je mag merken dat de praktijk een stuk minder eng is dan je van tevoren had bedacht.

Continue reading →

Expecto Patronum

~ Petra Feddema ~ Leave a comment

Ik ben dol op Harry Potter, al was het alleen al vanwege het feit dat het resultaat is van iemand die een idee had en daarin is blijven geloven, net zo lang volgehouden heeft totdat er ergens een mogelijkheid kwam om dat idee echt groot te laten worden. Omdat J.K. Rowling er diep van overtuigd was dat dit het gene was dat zij te doen had. Dat ze wist: als ik maar iemand vind die het durft te produceren, dan komt het goed. Die diepe overtuiging is iets wat ik enorm herken. In wat ik te doen heb. Dat dat een keer komt. En in deze weken van leegte over wat ik te doen heb over juist dat er één ding is dat als een huis overeind staan. En dat is de liefde die ik voel voor de twee belangrijkste mensen in mijn leven, en die met beide (nog) niet wederzijds is.

Continue reading →

Ben jij je dromen waard?

~ Petra Feddema ~ Leave a comment

Vorige week schreef ik op facebook een berichtje over overvloed. Over hoe het er soms wel is en soms niet. Een berichtje waarin ik feedback vroeg over mijn website en ik in ruil daarvoor iets voor iemand anders wilde doen. En op dat berichtje gaf iemand de rake opmerking: waarom geef je gelijk weer zoveel weg? Dat raakte behoorlijk en is blijven hangen. Heb er de afgelopen dagen verder mee rondgelopen. Vanochtend tijdens een telefoongesprek kwam het nog een keer ter sprake: dat ik misschien wel moeite hebt met echt overvloed ontvangen.

Continue reading →

Werkgeluk

~ Petra Feddema ~ Leave a comment

Mijn onderwerp, ik kan er wel uren over vertellen. Zowel over de frustratie van niet kunnen doen waar je talent ligt als over hoe enorm ik erdoor ben gegroeid als professional door dat wel te doen. En waarom vertrouwen daar zo essentieel in is. Doen waar je goed in bent doe je omdat je ergens iets voelt over: dit is wat ik moet doen, niet omdat het van iemand anders moet. En als je het dan aan het doen bent, dan voelt het net zo leuk en makkelijk als spelen in een speeltuin en voel je opeens het vertrouwen om ook van die allerhoogte glijbaan af te durven.

Maar wat als je dat nou nog niet hebt? Wat als je geen idee hebt over of jij doet wat je leuk vind? Of er nog iets leukers bestaat dan datgene doen wat je nu doet. Zelf kwam ik er pas achter wat ik echt leuk vond toen ik geen baan meer had. Ik had opeens alle tijd om over die vraag na te denken en op een dag voelde dat ik er niet alleen over na wilde denken, maar dat ik er ook iets mee wilde gaan doen. Dat ik genoeg vertrouwen had gevonden in mezelf om ook de eerste concrete stappen in zetten.

Continue reading →

Bewustwording en de woorden die je gebruikt.

~ Petra Feddema ~ Leave a comment

Schrijven doe ik graag. En ik vind het leuk om met woorden te spelen. Ook taalgebruik is een manier van bewustwording en kan een hulpmiddel zijn om meer geluk, meer openheid en meer eerlijkheid in je leven te creëren. Niet voor niets help ik mensen met die blog starten over wat je echt wil. Het is zo’n prachtige vorm om jezelf te trainen in de vraag: wat wil ik overbrengen? Woorden zijn een prachtige spiegel: hoe vaak zeg jij onbewust iets waar je jezelf klein mee houdt, waarmee je eigenlijk tegen jezelf zegt: je bent niet goed genoeg. En hoe vaak wil jij eigenlijk weleens een vraag stellen, maar doe je dat niet omdat je denkt dat mensen je toch maar raar vinden? In deze blog wil ik een aantal van die onszelf aangeleerde ‘gewoontes’ benoemen.

Continue reading →

Feestje in de Kerk

~ Petra Feddema ~ 1 Comment
Ons feestje in de kerk is een initiatief van Marije Hage, de dominee van de Grote Kerk in Weesp om mensen bij elkaar te brengen en uit te nodigen om iets te delen over wat hen inspireert of wat ze geleerd hebben. Toen ik dit initiatief voorbij zag komen wilde ik daar direct aan bijdragen. Omdat een kerk naar mijn idee precies dat zou moeten zijn: een plek waar mensen elkaar ontmoeten om het te hebben over wat er echt toe doet in het leven. Mijn bijdrage aan deze reguliere kerkdienst waren deze woorden.
Continue reading →

Lieve papa,

~ Petra Feddema ~ Leave a comment

21 jaar… dat de tijd die ik ervoor nodig had om te leren wat ik van jou te leren had. Jouw levenslange zoektocht is mijn vraagstuk geworden. En wat ik nu als ondernemer aan het neerzetten ben, dat heb ik aan jouw zoektocht te danken. Je bent niet meer hier. En dat heeft zo moeten zijn. Je bent lang weg geweest en ik heb je lang weg gestopt. Niet meer. 

Jouw begrafenis en de laatste weken dat je ziek was, waren de eerste ervaringen die ik beleefde waarop ik echt de verbinding voelde tussen mensen. Voorbij de vraagtekens en het niet durven uitspreken zag ik bijzondere verbindingen ontstaan, waarin dingen wel werden gezegd en er kleine wondertjes gebeurde.

De laatste weken dat je er nog was waren zo helend voor iedereen die bij je was. Doordat je wist dat je tijd beperkt was durfde je de deur naar je hart op een kiertje te zetten. Ik ben zo dankbaar dat ik daarbij ben geweest en dat ik daardoor de kans heb gehad iets tegen je zeggen wat ik eerder nooit kon en durfde: papa ik hou van je.  

Continue reading →

Geen maskers meer

~ Petra Feddema ~ Leave a comment

Een afspraak plannen met welke coach, hulpverlener of tantra masseur dan ook is een spannende stap om te zetten. Aan jezelf durven toegeven dat je er alleen niet uitkomt en dat je hulp nodig hebt is echt geen kleinigheidje. Hoe transparant ik, of welke andere coach zichzelf probeert te maken, het blijft niet leuk om aan jezelf toe te geven dat je niet genoeg weet of kunt om er zelf uit te komen. Een traject aangaan met iemand om je te helpen in je persoonlijke ontwikkeling vraagt erom je masker af te durven zetten en jezelf echt te laten zien. En dat vraagt om een hoop moed en lef.

Ik ben altijd op zoek naar wat ergens achter zit, of naar wat eronder zit. Een eigenschap die maakt dat ik goed ben in wat ik doe, maar die ook best wel eens lastig is. Vooral omdat ik lang heb gedacht dat het huisje-boompje-beestje idee ook mijn ideaalbeeld was. Het ideaalplaatje dat ik in mijn hoofd had en wat ik zo graag wilde bereiken om mezelf maar dat stempel van ‘succesvol’ te kunnen geven.

Continue reading →