de eerste stap zetten

Waar blijft de #mannenmetoo?

~ Petra Feddema

Waar blijven de verhalen van mannen over hoe is het om in deze maatschappij man te zijn?

Ik heb het onderwerp #mannenmetoo al eens eerder aangekaart. En vandaag doe ik het opnieuw. Ik durf de vragen te stellen die niemand anders stelt. En ik vind het belangrijk dat die vragen gesteld worden. Omdat ik het belangrijk vind om ruimte te maken voor de kant van het verhaal van mannen. Hoe lastig is het om in een maatschappij te leven waar het altijd mannen zijn die het gedaan hebben. Terwijl we als maatschappij zelf onze mannen hebben opgevoed. En we met z’n allen verantwoordelijk zijn voor alle negativiteit die er hangt rond het onderwerp intimiteit.

Continue reading →

Waar ben jij verslaafd aan?

~ Petra Feddema

Alcohol, drugs, porno of gokken zijn hele duidelijk aanwijsbare verslavingen. In mijn ervaring stuk voor stuk uitingen van dat er ooit iets is misgegaan in het aanleren van wat veilig(heid) is. Niemand raakt immers voor zijn lol verlaafd. Maar er zijn zoveel meer vormen van ergens verslaafd aan zijn bedacht ik me vandaag. Ons brein is zo uiterst creatief om manieren te verzinnen om pijn weg te stoppen en om manieren te verzinnen waarmee je jezelf voor de korte termijn iets geeft wat je troost geeft en/of een gevoel van controle hebben.

Continue reading →

Speelruimte

~ Petra Feddema

Ik heb Vrijetijdsmanagement gestudeerd. En voor het vak management hadden we de paarse bijbel van Keuning en Eppink. Ik ben gelukkig veel van de inhoud van dat boek weer vergeten, maar één les staat me nog steeds heel helder bij. En dat is die van investeren in tijden en crisis. Een theorie die heel duidelijk naar voren komt in tijden van persoonlijke crisis. Omdat een crisis vraagt om het investeren van tijd en energie in onderzoeken hoe het anders kan

Als je vastloopt in een situatie waardoor je het gevoel hebt dat je klem komt te zitten. Of dat anderen je klem zetten. Maar waar je, als je er goed naar gaat kijken, er achter komt dat je het zelf bent die dat doet. Dat je eigen gedrag er de oorzaak van is. Je hebt letterlijk niet de ruimte om iets op een andere manier te doen. Doordat je nooit hebt kunnen spelen met hoe het anders kan. Het is speelruimte die je niet kent en die, door wat voor trauma dan ook, zelf als bedreigend voelt. Omdat het je uitnodigt om gedag los te laten wat je weliswaar beperkt, maar wat ook enorm vertrouwd is. Continue reading →

‘Werk’ als je eigen beste medicijn

~ Petra Feddema ~ Leave a comment

Het kan een ontslag zijn, een burn-out, overspannen worden, je baan verliezen of het verlies van iemand die je dierbaar is waardoor er bewust of onbewust iets verandert. Iets waardoor je niet meer lijkt te passen in de negen tot vijf baan waarin je het altijd redelijk naar je zin gehad hebt. Hoe hard je ook solliciteert, hoeveel gesprekken je ook voert en jezelf onder de aandacht probeert te brengen, je komt er gewoon niet meer tussen. Ik snapte er niets van toen ik daar zelf in zat. Ik had zoveel ideeën en zoveel plannen over werk anders kon, makkelijker kon, met meer plezier en meer succes kon. Waarom leek het alsof niemand daarnaar wilde luisteren? Ik vond het echt enorm frustrerend.
Continue reading →

Werkgeluk

~ Petra Feddema ~ Leave a comment

Mijn onderwerp, ik kan er wel uren over vertellen. Zowel over de frustratie van niet kunnen doen waar je talent ligt als over hoe enorm ik erdoor ben gegroeid als professional door dat wel te doen. En waarom vertrouwen daar zo essentieel in is. Doen waar je goed in bent doe je omdat je ergens iets voelt over: dit is wat ik moet doen, niet omdat het van iemand anders moet. En als je het dan aan het doen bent, dan voelt het net zo leuk en makkelijk als spelen in een speeltuin en voel je opeens het vertrouwen om ook van die allerhoogte glijbaan af te durven.

Maar wat als je dat nou nog niet hebt? Wat als je geen idee hebt over of jij doet wat je leuk vind? Of er nog iets leukers bestaat dan datgene doen wat je nu doet. Zelf kwam ik er pas achter wat ik echt leuk vond toen ik geen baan meer had. Ik had opeens alle tijd om over die vraag na te denken en op een dag voelde dat ik er niet alleen over na wilde denken, maar dat ik er ook iets mee wilde gaan doen. Dat ik genoeg vertrouwen had gevonden in mezelf om ook de eerste concrete stappen in zetten.

Continue reading →

Gelijkwaardigheid, letterlijk en figuurlijk

~ Petra Feddema ~ Leave a comment

Vanochtend zag ik een post van vijf jaar geleden voorbijkomen op mijn facebook. Die post ging over solliciteren wat ik toen nog regelmatig deed omdat ik in de WW zat. En solliciteren is iets waar ik me eigenlijk nooit echt comfortabel bij gevoeld heb. Ben blij dat dat het niet meer nodig is. Ik heb er veel van geleerd, maar heb er nog steeds een hekel aan. En daar is voor mij een heel duidelijk aanwijsbare reden voor.

Het heeft voornamelijk te maken met een ontbrekend gevoel van gelijkwaardigheid. Solliciteren op de ‘oude’ manier voelde voor mij zo als moeten voldoen aan iets wat ik nooit helemaal waar kon maken. Iemand anders heeft iets bepaald en nu is het aan jou om te bewijzen dat je daaraan kunt voldoen. En dat dat is teruggebracht tot een lijstje met taken, waarvan er altijd 30% is waarvan ik weet dat ik er niet in uitblink. En dan toch maar weer het gesprek aangaan en creatief zijn om te bewijzen dat je ook die overige 30% je wel eigen maakt. Ik werd er altijd onzeker van, als ik dan eenmaal zover was dat het tot een gesprek kwam. Ik wil niet voldoen aan een lijstje, ik wil het gesprek aangaan en kijken waar we samen kunnen uitkomen.

Continue reading →

Lieve papa,

~ Petra Feddema ~ Leave a comment

21 jaar… dat de tijd die ik ervoor nodig had om te leren wat ik van jou te leren had. Jouw levenslange zoektocht is mijn vraagstuk geworden. En wat ik nu als ondernemer aan het neerzetten ben, dat heb ik aan jouw zoektocht te danken. Je bent niet meer hier. En dat heeft zo moeten zijn. Je bent lang weg geweest en ik heb je lang weg gestopt. Niet meer. 

Jouw begrafenis en de laatste weken dat je ziek was, waren de eerste ervaringen die ik beleefde waarop ik echt de verbinding voelde tussen mensen. Voorbij de vraagtekens en het niet durven uitspreken zag ik bijzondere verbindingen ontstaan, waarin dingen wel werden gezegd en er kleine wondertjes gebeurde.

De laatste weken dat je er nog was waren zo helend voor iedereen die bij je was. Doordat je wist dat je tijd beperkt was durfde je de deur naar je hart op een kiertje te zetten. Ik ben zo dankbaar dat ik daarbij ben geweest en dat ik daardoor de kans heb gehad iets tegen je zeggen wat ik eerder nooit kon en durfde: papa ik hou van je.  

Continue reading →

Een blog te ver?

~ Petra Feddema ~ Leave a comment

Wat houdt je tegen om (nog) geen vorm te geven aan jouw zielsmissie?

Als je met bewustwording en persoonlijke ontwikkeling aan de slag gaat, dan komt ooit ook voor jou die vraag over waar je dan je werkende tijd aan wilt besteden. Ook jij zit misschien nu wel met een vraagstuk over wat je wil qua werk. Wat ga je doen als je echt kiest voor je talent, voor wat jij de wereld te geven hebt. Hoe doe je dat financieel en waar begin je?

Continue reading →

Tien fabels over ondernemen:

~ Petra Feddema ~ Leave a comment

Om te gaan ondernemen moet je eerst veel geld investeren.

Niet waar: een blog beginnen en starten met schrijven kost je helemaal niets!

 

Om me ondernemer te noemen heb ik eerst een KvK nummer nodig.

Niet waar: ik voelde me al ondernemer en kon al mensen inspireren met de eerste blogs die ik schreef. 

 

Om te gaan ondernemen moet je eerst een compleet businessplan schrijven.

Niet waar: begin gewoon ergens, al doende wordt je doel vanzelf duidelijker.

 

Ondernemen is niets voor mij, want ik kan helemaal niet verkopen en ik en niet commercieel.

Niet waar: ik heb nog nooit iets ‘verkocht’. Ik vertel mensen wat ik doe en vervolgens geven zijn aan van mijn kennis en ervaring gebruik te willen maken.

 

Om te gaan ondernemen moet ik eerst een opleiding volgen of nog veel meer bijleren.

Niet waar: je kunt gewoon beginnen met wat je nu al kunt. Er zijn altijd mensen voor wie jij iets kunt betekenen, ook als je zelf nog een hoop te leren hebt.

 

Ondernemen, ik zou het zo graag willen, maar ik kan het niet.

Niet waar: als je het echt wil, dan vind ook jij een weg om ermee te beginnen. Stop dus met excuses te zoeken!

 

Ondernemen is niets voor mij want wat ik wil, daar zit toch niemand op te wachten.

Niet waar: als jij blij en gelukkig wordt met doen wat je wil, dan zijn er andere mensen die daar ook blij en gelukkig van worden.

 

Ik ga maar niet ondernemen, want er zijn al zoveel mensen die doen wat ik wil doen.

Niet waar: zij doen het op hun eigen manier en als jij het op jouw manier doet, dan heb je een uniek product of dienst dat nergens anders te vinden is!

 

Ondernemen is iets ontzettend zakelijks, en ik ben veel te gevoelig, dus ik begin er maar niet aan.

Niet waar: ondernemen is een groot proces in persoonlijke ontwikkeling. Juist omdat jij zo goed in staat bent om te voelen wat je nodig hebt en wat je klanten nodig hebben, ben je een uitstekende ondernemer!

 

 

Excuus nummer 10 mag je zelf invullen:………………………………………………………………………………………………………………………………

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

 

Hoeveel excuses heb jij om niet te gaan doen wat je al zo lang wilt doen, maar wat je steeds maar uitstelt. Hoe vaak moet je nog je hoofd stoten aan dezelfde steen. Ik wens je zo toe dat je de kracht en de moed vind om voor jezelf te kiezen, je eigen keuzes te maken en datgene te creëren waarvoor jij hier bent. Jouw taak ligt op je te wachten tot jij hem vervult. De mensen die jij kunt helpen zijn er al. Stap in je grootsheid en ga het aan, het proces met jezelf. Met vallen en opstaan en nooit via de geplande route. Ja, maar ga het doen. Ondanks je onzekerheid, je angst en alles wat je nog tegenhoudt. Jij kunt dit. Omdat dit is wat je te doen hebt. En dat weet je, ergens diep van binnen. Neem dat besluit vandaag nog en begin ergens, het maakt niet uit hoe klein jouw start is.

 

tien fabels ondernemen

Wat ga jij in 2017 doen?

~ Petra Feddema ~ Leave a comment
Happy 2017!!

Is het jaar voor jou ook goed begonnen? Ik heb afgeteld op een heel fijn feestje in club lite met heel veel andere prachtige en fijne mensen. Het jaar kon niet beter beginnen!

Oud en nieuw. Een gelegenheid om terug te kijken. Wat wil je niet meenemen naar het nieuwe jaar? En ook om vooruit te kijken; wat wil ik anders doen in dit nieuwe jaar? En toch doe ik niet meer aan goede voornemens. Omdat ik de term voornemen te vaag en te vrijblijvend vind.

Continue reading →