Alcohol, drugs, porno of gokken zijn hele duidelijk aanwijsbare verslavingen. In mijn ervaring stuk voor stuk uitingen van dat er ooit iets is misgegaan in het aanleren van wat veilig(heid) is. Niemand raakt immers voor zijn lol verlaafd. Maar er zijn zoveel meer vormen van ergens verslaafd aan zijn bedacht ik me vandaag. Ons brein is zo uiterst creatief om manieren te verzinnen om pijn weg te stoppen en om manieren te verzinnen waarmee je jezelf voor de korte termijn iets geeft wat je troost geeft en/of een gevoel van controle hebben.

Je altijd vrolijker voordoen dan je je eigenlijk voelt bijvoorbeeld is vorm van verslaving waarmee je je anders voordoet dan je werkelijk bent. Een verslaving die je jezelf hebt aangeleerd als kind. Omdat je op die manier wel de aandacht kreeg die je nodig had. Maar waarmee je ook roofbouw pleegt op jezelf.

Altijd voor een ander willen zorgen is er nog zo één. Als ik nou maar zorg dat het met die ander goed gaat dan krijg ik wel de aandacht die ik zelf nodig heb is een overtuiging die je heel lang kunt volhouden. Tot er iets gebeurt in je leven waardoor je dat niet meer kunt. Waardoor je wordt gedwongen om te gaan leren voor jezelf te zorgen.

Teveel en ongezond eten is een prachtige manier om jezelf letterlijk een extra beschermlaagje te geven op een trauma wat je waarschijnlijk je hele leven lang al bij je draagt, maar door een gebeurtenis op latere leeftijd pas naar buiten komt. Je krijgt er letterlijk een paar centimeter bij om mensen niet te dichtbij te laten komen. Tot je lijf aan gaat geven dat het anders moet.

Je kunt vastzitten in gedrag waarbij je partner altijd bepaald wanneer er ruimte is voor intimiteit. Iets wat je jezelf hebt aangeleerd omdat er misschien ooit iemand tegen je heeft geroepen dat je niet mag leren en je niet mag vragen. Je bent, om jezelf te beschermen, je kleiner gaan gedragen dan je eigenlijk bent. En je bent je vermogen verloren om te voelen waar en wanneer er ruimte voor is voor intimiteit.

En je kunt ook enorm veel last hebben van controledrang om te zorgen dat je niet meer geraakt wordt op de plek waar iemand anders je ooit geraakt heeft en waarvan je toen besloten hebt om nooit meer iemand zo dichtbij te laten. Iets waardoor je ook het contact met jezelf en met je eigen creatiekracht bent verloren. Je bent verleert om naar je innerlijke stem te luisteren en je laat teveel je omgeving bepalen wat je moet doen of hoe je je moet gedragen. Met een burn-out of ziek worden tot gevolg die je vertelt dat het echt anders moet.

Zelf heb ik een enorm traject achter de rug met afkicken van ongeduld. Ik heb het zo lang nodig gehad om te liegen tegen mezelf. Om tegen mezelf te zeggen: ik hoef alleen dit nog maar en dan is het klaar. Dan is de pijn voorbij, dan stroomt mijn agenda vol met werkafspraken en dan stroomt ook mijn bankrekening vol. Het is mijn redding geweest om te kunnen liegen tegen mezelf. Om mezelf keer op keer datzelfde verhaal te vertellen.

Daardoor hield ik het vol. En tegelijkertijd ben ik er zo niet trots op. Omdat het niet de waarheid was. Omdat het geen solid ground was waar ik op kon bouwen. Omdat ik kennelijk nog niet zover was dat ik de waarheid kon zien. De waarheid van de oplossing op mezelf zijn niet meer hoeven weten en daar volledig oké mee te zijn.

Onze aarde vraagt om verandering. En we willen die verandering ook allemaal. Omdat we zien dat het nodig is. Maar waarvan we ook moeite kunnen hebben om te kunnen voelen waar ons eigen vermogen zit om daar actief aan te kunnen bijdragen en daar dan voldoening in te voelen. Wat ons tegenhoud zijn onze eigen verslavingen, ons verlangen om hetzelfde te blijven doen wat we altijd deden. Omdat dat weliswaar niet goed voor ons is, maar het ook bekend terrein is. Omdat het ons vertrouwen geeft. Omdat we het kennen.

Onze verslavingen blokkeren daarmee onze vermogens om te luisteren naar onze intuïtie. Om wat meer dier te worden, meer onderdeel te worden van de natuur en te kunnen luisteren naar onze eigen innerlijke stem. Die ons de dingen vertelt die niet in protocollen of in handleidingen staan. Die ons de dingen vertelt die niet in geschiedenisboeken staan. Het is onze intuïtie die in onze oren blijft fluisteren wat we eigenlijk willen. Maar wat we er niet kunnen of mogen laten zijn.

Met alles wat er op het gebied van seksualiteit en liefde niet mag zijn, blokkeren we ons grootste potentieel om verandering te creëren. Seksuele energie is de energie waaruit mensen geboren worden. Maar het is ook de energie waaruit nieuwe ideeën geboren worden. Die ideeën die als je kind voelen, omdat je de roeping voelt om ze te beschermen en ze groot te laten groeien. Het zijn die ideeën die gaan zorgen voor veranderingen. Vooral omdat het onze natuur zelf is waar ze vandaan komen.

Seksuele energie is de energie van je buik en je bekken. Het is de plek waar ingevingen vandaan komen en waar verlangens geboren worden. Het is de plek waar onze drive zit om niet op te geven en om te gaan met tegenslagen. Verlangens komen niet voor niks steeds bij je terug. Ze komen bij je terug omdat ze een deel van jou zijn waarvan je de overtuiging of de ervaring hebt dat je ze er niet kunt laten zijn. En waarvan het jouw taak is om uit te zoeken hoe ze er wel kunnen zijn.

Werken aan een andere wereld betekent beginnen bij het helen van je eigen trauma’s en bij een (andere) vorm vinden waarop jouw verlangen er zonder schaamte of geheimen wel kan zijn. Werken aan een andere wereld begint bij het helen van alles wat met bindingsangst en verlatingsangst te maken heeft. Omdat je er niet alleen je seksualiteit mee heelt, maar daarmee ook je vermogen om op je eigen manier je tijd een energie te kunnen steken in het werken aan verandering op een manier die je elke dag voldoening geeft. Iets waarover ik graag met je in gesprek ga.