Soldier of Love

door je grens aan te geven kies je voor wat je wel wilt

Categorie: transparant zijn

Geen maskers meer

15 november 2017 / / Geen reacties

Een afspraak plannen met welke coach, hulpverlener of tantra masseur dan ook is een spannende stap om te zetten. Aan jezelf durven toegeven dat je er alleen niet uitkomt en dat je hulp nodig hebt is echt geen kleinigheidje. Hoe transparant ik, of welke andere coach zichzelf probeert te maken, het blijft niet leuk om aan jezelf toe te geven dat je niet genoeg weet of kunt om er zelf uit te komen. Een traject aangaan met iemand om je te helpen in je persoonlijke ontwikkeling vraagt erom je masker af te durven zetten en jezelf echt te laten zien. En dat vraagt om een hoop moed en lef.

Ik ben altijd op zoek naar wat ergens achter zit, of naar wat eronder zit. Een eigenschap die maakt dat ik goed ben in wat ik doe, maar die ook best wel eens lastig is. Vooral omdat ik lang heb gedacht dat het huisje-boompje-beestje idee ook mijn ideaalbeeld was. Het ideaalplaatje dat ik in mijn hoofd had en wat ik zo graag wilde bereiken om mezelf maar dat stempel van ‘succesvol’ te kunnen geven.

Lees verder

Koorddansen

26 november 2016 / / Geen reacties

Ik voelde me een beetje als een koorddanser die voor de eerste keer op het touw staat de afgelopen maand. Mezelf een stevige duw in de rug gegeven om het gewoon te gaan doen. Ondanks dat ik niet wist hoe en het vertrouwen soms ver te zoeken was.  De keuze gemaakt om niet voor een andere part-time baan te gaan, maar de vrijgekomen tijd in mijn bedrijf te steken, zodat het nu ook de financiën kan gaan opleveren die ik nodig hebt.

Mezelf dus op dat koord geduwd, met zo’n lange stok in mijn handen om dan vervolgens te merken dat ik zulke knikkende knieën heb dat ik nog geen millimeter durf te bewegen. Maar wel omdat ik het wilde, en omdat het tijd was om die keuze te maken. Interne crisis dus, met een dikke griep tot gevolg. Die griep liet me echt geen andere mogelijkheid dan om nog meer de verbinding met mezelf aan te gaan. Dieper in mezelf af te dalen om het vertrouwen terug te vinden.

Lees verder

Loslaten en veiligheid

4 januari 2016 / / 1 reactie
2016!!

De start van een nieuw jaar. Een tijd om vooruit te kijken en nieuwe dingen te beginnen, maar ook een gelegenheid om terug te kijken. Wat is er veel veranderd het afgelopen jaar en vooral: wat ben ik zelf veranderd en wat heb ik mogen groeien in wie ik echt ben. Ik heb in een jaar tijd zoveel mooie ontmoetingen gehad, gesprekken gevoerd, lief gehad, los gelaten en (terug) gevonden.

Vorig jaar rond deze tijd zat ik in een soort vacuum; nog niet klaar om los te laten wat ik had (een goed betaalde baan en fijne collega’s) maar tegelijkertijd zo eager om mijn talenten in te zetten en iets te willen betekenen. We zijn zo gewend om onze veiligheid en ons vertrouwen te ontlenen aan dingen; een dikke auto, groot huis, veel geld. Door te blijven zoeken naar wat ik had dacht ik mijn eigen veiligheid en de vertrouwde omgeving weer terug te krijgen. Maar het tegenovergestelde gebeurde, ik voelde me steeds onveiliger en ongemakkelijker in de situatie waar ik in zat. Langzaam begon ik me te realiseren dat ik misschien niet meer terug zou vinden wat ik had. Tegelijkertijd had ik nog geen flauw idee over hoe ik het dan anders zou willen. Ik overzag niet meer hoe ik zelf grip op de situatie kon houden en voelde me overgeleverd aan alles wat me overkwam of juist niet overkwam.

Lees verder

De weg naar… coachingsreizen naar Zuid Afrika.

10 november 2015 / / Geen reacties

Ik werkte bij een grote organisatie in een baan die ik leuk vond. De meeste dingen daarin vond ik leuk en gingen me redelijk makkelijk af. Andere dingen had ik meer moeite mee en vond ik ook niet leuk om te doen.  Maar er knaagde ondertussen wel iets bij me; ik kwam niet echt uit de verf, ik kon veel meer, maar voelde me ondergesneeuwd tussen alle grote auto’s, grote plannen en grote budgetten.  Ik kon me prima handhaven, maar werd ik er nooit echt deel van, wat ik wel graag wilde.

Ik had in die baan een keer een gesprek met een coach die aan mij de vraag stelde: hoe kan het dat jij rustig op het vliegtuig stapt naar een ver land ergens in Afrika en je het met iedereen goed kan vinden en je totaal niet wordt belemmerd door wat iemand doet, wat voor baan hij of zij heeft en je nergens bang voor bent, terwijl je hier niet tevreden bent met de manier waarop je zelf met mensen omgaat.

Lees verder

Waarom zou je een CV website maken als je een Linkedin profiel hebt?

16 oktober 2015 / / Geen reacties

Deze vraag kreeg ik gisteren van iemand op Linkedin. Hele goeie vraag!! Linkedin vind ik een prachtig middel waar ik veelvuldig gebruik van maak. Voor mij persoonlijk kon Linkedin mij als werkzoekende niet meer bieden wat ik nodig had om mezelf verder te promoten. Daarom ben ik een eigen CV website gestart: www.petrafeddema.wordpress.com. Deze site is daarvan weer een doorontwikkeling. Een aantal van de specifieke  beweegredenen geef ik hier graag weer:

– Mijn directe aanleiding was dat ik wilde starten met bloggen. Om zo meer mijn kennis en ideeën onder de aandacht te brengen van mijn sociale netwerk. Bloggen kan niet direct via Linkedin.  Alleen als je elders een blog schrijft kun je die gaan delen via Linkedin pulse. Wat ik je wel heel erg aanraad om te gaan doen als je dat nog niet doet!

Lees verder

Marketing en waarde toevoegen: leren van pretparken.

7 mei 2015 / / Geen reacties

Een van de beste marketing lessen die ik ooit kreeg is die van een achtbaanbouwer in Alton Towers, een pretpark Engeland. In dat betreffende filmpje zag en hoorde ik John Wardley, destijds achtbaan designer voor een aantal grote pretparken in Engeland. Met een enorme visie, enthousiasme en een verbeeldingskracht waar ik direct in meegezogen werd, rende hij in dat filmpje rond in de bouwput waar een nieuwe achtbaan gebouwd werd. Hij legde precies uit op welk stuk wat gebeurde en hoe dat dan zou voelen. Nog steeds kijk ik dit filmpje wel eens terug, voor mij de ultieme les in waarde toevoegen en transparantie creëren (zie onderin voor de link).

Niet voor niets heb ik vrijetijdsmanagement gestudeerd: ik vind pretparken en achtbanen een ultiem voorbeeld van waardetoevoeging: de technische attractie zelf is de basis, maar de beleving van een achtbaanritje hangt toch voor een groot deel af van het concept waarin het park de hele achtbaan bouwt. Van de toegangspoortjes, de gebouwen, kleding van personeel, thematische muziek, aankleding van de wachtrij, beplanting en de omgeving, kortom:  de beleving die je mensen kunt meegeven als ze voor een attractie staan te wachten of er van de buitenkant langslopen. Terwijl ze nog niet in de attractie zitten, geef je ze wel het gevoel er al echt onderdeel van te zijn en verhoog je de betrokkenheid.

Lees verder

Kies voor je geluk, ook als je werkzoekende bent!

21 april 2015 / / Geen reacties

Vorige week zag ik twee filmpjes voorbijkomen op facebook. Een van een vakkenvuller die een speech hield op een aandeelhoudersvergadering van Albert Heijn en daar vertelde dat hij 299 jaar zou moeten werken om net zoveel te verdienen als de baas van Albert Heijn in een jaar. Daarna zag ik een filmpje over de eigenaar van een Australisch bedrijf die besloten had om zijn salaris gelijk te trekken met dat van zijn werkgevers en iedereen een jaarsalaris bood van 70.000 euro. Mijn vraag was: wie van deze twee directeuren is het gelukkigste met wat hij doet. Nou ken ik geen van beide heren, maar van de buitenkant straalt het geluk er bij Dhr Boer (eigenaar AH) niet vanaf, terwijl de energie van het scherm droop bij de Australische directeur en zijn medewerkers…

Geld maakt niet gelukkig, maar aan de hand van bovenstaande voorbeelden zou je dus de conclusie kunnen trekken dat het delen daarvan dat wel doet. Van het hebben van veel geld wordt je volgens mij ook niet gelukkig, maar je kunt wel heel ongelukkig worden als er een moment komt waarop je het niet meer hebt. Zolang je dus nog geen financiële problemen hebt heeft het dus ook niet zoveel zin om je daar zorgen over te maken. Wat niet wegneemt dat je wel je voorzorgsmaatregelen moet nemen voor het geval het wel zover komt.

Lees verder

Naar de KvK en weer terug, over geduld hebben…

2 april 2015 / / Geen reacties

Natuurlijk, het blijft een zeer aantrekkelijk idee: een baan in loondienst, elke maand de zekerheid dat je salaris gestort wordt, een leuk takenpakket en collega’s waar je het goed mee kunt vinden en waar je op terug kunt vallen als je iemands hulp nodig hebt. Toch begon er bij mij iets te knagen. Solliciteren begon ik bijna leuk te vinden en het lukte me steeds wel goed om mijn verhaal op papier te krijgen, maar toch steeds zonder resultaat. Met toch ook elke keer de onzekerheid als mijn grootste vijand ontstonden er andere gesprekken met zelfstandig ondernemers en daar rolde ideeën uit voort, waaruit nieuwe initiatieven werden geboren. Stuk voor stuk initiatieven die zo dicht bij mezelf liggen dat het alleen maar heel logisch is om ze ook ten uitvoer te gaan brengen. Zo ontstaat er een speeddate voor WerkzoekendWeesp, een workshop bloggen/website bouwen en een agenda vol met zinnige afspraken met inspirerende mensen. Uiteindelijk kom je dan, na een paar nachten slecht slapen, tot de conclusie dat De Verbindingsfabriek geboren is en dat je jezelf uitroept tot zelfstandig ondernemer.

Lees verder

Over groeien gesproken…

19 maart 2015 / / 1 reactie

Even geleden mocht ik een korte presentatie houden samen met een andere ‘werkveroveraar’ over het begrip groeien. Met een vergeet-me-nietje als metafoor hielden we, verkleed als ‘tuinvrouwen’ in laarzen, compleet met hoofddoek en hark, een korte presentatie over wat wij nodig hebben om te groeien. Als werkzoekende, maar ook als mens en professional in ons vakgebied. Vorige week had ik een kennismaking met een coach die mij vroeg hoe ik mezelf zag als boom. Een vraag die mij eerder in december ook al gesteld werd en waarvan ik erg verrast was over de uitkomst en wat dat zei over mij. Van de week bedacht ik me dat die metafoor van die boom en ook die van het vergeet-me-nietje net zo toe te passen is op organisaties.

Een boom heeft wortels, een stam, takken en bladeren en bloemen en/of vruchten. Deze elementen staat voor verschillende elementen in het functioneren van organisaties en van je eigen rol als werknemer binnen een organisatie. De wortels van een organisatie zorgen voor het fundament. Wortels reiken naar bronnen die je als organisatie en als individu nodig hebt. Die wortels zorgen er ook voor dat je overeind blijft, ook als het stormt en in de wortels bewaar je reserves voor tijden dat het moeilijker is. Heeft jouw organisatie voldoende wortels in de grond die zorgen dat je organisatie stevig staat, weet je wat je nodig hebt om te groeien en kan je met je wortels reiken naar bronnen die je nodig hebt?

Lees verder

Gewoon ergens beginnen…

27 februari 2015 / / Geen reacties

Dat geldt zowel voor deze allereerste blog. Maar ook voor mijn wil om ‘transparantie creëren’ om te zetten in een baan en mezelf (daarvoor) op een andere manier presenteren. Na vele resultaatloze acties met sollicitatiebrieven, monsterboard, nationale vacaturebank, linkedin, facebook en twitter, waarin vooral het ‘zoeken’ centraal stond werd ik gedwongen om werk zoeken op een andere manier aan te pakken: “wat wil ik nou eigenlijk, waar ben ik goed in en hoe kan ik dat omzetten in een vorm waar geld mee kan verdienen”. Dat werd mijn vraag. Daar heb ik nu, enkele maanden en vele frustraties later, een steeds duidelijker beeld van. Dit beeld geeft mij aanknopingspunten om mijn verhaal te vertellen en concrete acties te ondernemen waar ik mensen mee kan helpen in plaats van alleen maar te solliciteren.

Lees verder

Contactgegevens

Soldier of Love

Petra Feddema

0650437841

Mijn adresgegevens vind je hier

 

Blogonderwerpen

Leveringsvoorwaarden

Mijn leveringsvoorwaarden kun je hier lezen!

 

© 2020 Soldier of Love

Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑