Je bent vrij om te leren elke rol te kunnen spelen in je leven. Je bent vrij om daarvoor een keuze te maken. Veel mensen zie ik vastzitten in een rol. En zelf heb ik ook lang vastgezeten in rollen die niet als spelen voelde omdat ik er niet uit kon stappen. Omdat dat de enige kant van mezelf was die ik kon laten zien. Dat begon met de rol van de onzichtbare onzekere tiener die echt geen idee was hoe ze zichzelf kon zijn. Tot de ontdekking halverwege de 20 dat ik best goed was tussen de lakens. En dat dat me een bepaalde kracht gaf. De kracht om in ieder geval iemand te zijn. Een kracht die mij het vertrouwen gaf om te ontdekken. Om in ieder geval iets van verbinding met iemand te kunnen voelen.
En de rol van onzekere werknemer, die niet in staat was om haar expertise in een bepaald gebied zodanig te laten zien dat ik daar serieus in was genomen. Ik heb vele mogelijkheden gezien over wat ik zou kunnen doen, of veranderen en ik heb de kansen niet gegrepen omdat ik ergens in mezelf ook wel voelde dat ik dat toen nog niet kon.
