Er is (weer) een artikel verschenen over de misstanden binnen tantra. Ook deze keer verhalen van deelnemers aan de workshops van TNT die daar geen goede herinneringen aan hebben. Ik ben zelf nooit bij workshops van TNT geweest, voel de behoefte niet echt, Ken wel redelijk wat mensen die dat wel gedaan hebben en die er heel veel aan hebben gehad in hun persoonlijke groei. De verhalen uit het artikel raken me echter wel, en hard ook. En voel daardoor wel de behoefte om iets te delen over waar tantra voor mij over gaat.
Gisteren had ik opeens een brainwave: dat ik mijn workshops altijd wil aanbieden in de vorm van een open space. Ik kan nooit voor een ander bepalen wat goed voor diegene is of wat er op dat moment speelt. Een workshop geven waarin we gezamenlijk bepalen wat de invulling van de avond wordt, doordat iemand een duidelijk vraagstuk heeft, of omdat de avond in een bepaalde flow verloopt en er op die manier dingen ontstaan, klopt dan veel beter voor mij. Het voelt voor mij op die manier nog meer als een oefening om te leren voelen wat je nodig hebt, wat wel en wat niet goed. Dat zijn voor mij de basislessen van levensgeluk en levensenergie voelen. Om je vermogen te versterken om te kiezen voor datgene wat je gelukkig maakt, in contact met jezelf en in contact met anderen. En dus wil ik dat uitgangspunt ook in mijn workshops naar voren laten komen.
Mijn allereerste workshop gaf me de ervaring van een manier met omgaan met mensen waarvan ik voelde dat dat mijn waarheid was. De vrijheid van volledig gezien worden voor wie ik ben en een diepe verbinding voelen met de mensen om me heen was iets waar ik lang naar gezocht had en waar ik in die allereerste workshop een heel duidelijk antwoord op kreeg. Na die eerste workshop volgde er vele andere. Elke keer weer heel fijn en elke keer groeide ik ervan omdat ik merkte dat ik er opener van werd. Na verloop van tijd ontstond er echter ook een andere vraag. En die vraag was hoe kan ik nou in het dagelijks leven ook ‘tantrisch’ leren leven; hoe kan ik, ongeacht wat er ook gebeurt altijd mijn vrijheid voelen?
Aan het einde van elke workshops was het voor mij vaak heel makkelijk om alles wat er op me afkwam met liefde te ontvangen. Die modus in mijn dagelijkse leven ook toepassen is wat ik wilde leren. Niet mee me in workshops het gelukkigste meisje van de wereld voelen, maar ook in het dagelijks leven. Door ook daarin te leren om alles wat er op me afkomt en waar ik moeite mee heb als les te zien en me af te vragen wat dit me te leren heeft. En ik mocht merken dat hoe meer ik mezelf openstel, hoe meer ik merk dat ik alleen maar de mensen en situaties aantrek waar ik iets van kan leren over nog meer mijn hart volgen en lichter, makkelijker en simpeler leven met voldoende diepgang.
In intimiteit heb ik, zeker de laatste jaren, altijd mijn nieuwsgierigheid gevolgd en heb ik toegegeven aan de aantrekkingskracht als die er met iemand was. Het heeft me met meerdere mensen de ervaring gegeven van een enorme diepe verbinding, die soms wel en soms niet seksueel was. En het heeft vooral een hoop vraagtekens weggehaald en blijvende verbindingen opgeleverd. Omdat er door het aangaan van de verbinding openheid kwam over wat we voor elkaar voelden en het kon transformeren in wat het wel kon zijn.
Ik heb nooit behoefte gehad aan enorme orgies en dat heb ik nog steeds niet. Maar als ik daar wel nieuwsgierig naar zou zijn geweest, als ik nieuwsgierig geweest was naar hoe het zou zijn om seks te hebben met tien mensen tegelijk, dan ben ik er nieuwsgierig naar omdat het me iets te leren heeft. En dan was het op mijn pad gekomen. Als je ziel het wil, als het je ziel is die je nieuwsgierigheid aanwakkert, dan stuurt je ziel je die boodschap omdat je die ervaring nodig hebt voor jouw heling en dan hoef je je er alleen maar voor open te stellen en dan komt het vanzelf, op precies de juiste tijd.
En zo zal het gaan voor iedereen die bij mij een of meerdere workshops gaat volgen en die leert om te vertrouwen: alles wat je nodig hebt zal vanzelf op je pad komen, op het moment dat jij er klaar voor bent. Dat moment voel je zelf, daar hoeft niemand je voor over te halen of je te dwingen en het zal zich vanzelf voor je ontvouwen. Hoe ik dat in de praktijk allemaal vorm ga geven heb ik nog geen idee van, maar ook dat zal zich vanzelf openbaren. Zo klopt het voor mij en zo wil ik het.
Voor mij is me te laten sturen door liefde en daarin te leren omgaan met alles wat ik in het dagelijks leven tegenkom mijn pad. Of je dat tantra mag noemen, geen idee. Voor mij voelt het wel zo. Tantra gaat voor mij niet over seks, maar met jezelf helen van alle kleine en grote trauma’s die je bij je draagt. En aangezien intimiteit wel iets is dat heel veel mensen tekort komen is het logisch dat het lijkt alsof tantra over seks gaat. Maar dat is, in mijn ogen dus niet zo.
Een groen hartje, omdat groen de kleur van je hartchakra is.
Kristalhelder ?
Idd vanmorgen in de Volkskrant een groot artikel over Tantra.
Jouw visie is oprecht ,
John