Ik vind honden heerlijk, zolang ze maar van iemand anders zijn. Ben meer een kattenmens, omdat je van katten nooit precies kunt begrijpen waarom ze bepaalde dingen doen. En daar hou ik van, van een ander levend wezen dat je voor een raadsel stelt. Er is echter een uitzondering en dat zijn Deense Doggen. Mijn moeder heeft me ooit een verhaal vertelt hoe ik als peuter me urenlang heb vermaakt met een Deense Dog van mensen die op dezelfde plek op vakantie waren als ik. Ik weet er niets meer van, maar kennelijk heeft het wel indruk gemaakt. En misschien ook wel omdat Deense doggen als ze beginnen te groeien, last kunnen hebben van groeipijnen. Een onderwerp waar ik de afgelopen drie jaar mijn website aardig mee heb volgeschreven.
Een aantal jaar geleden had ik opnieuw iets met een deense dog. Ik zag op straat een jongetje lopen, met een Deense Dog ernaast. De hond drie keer groter dan dat kleine jongetje met ‘zijn’ hond aan de riem en het raakte iets in mij. Iets van een enorm vertrouwen tussen die enorme hond en dat kleine jongetje. Een soort onuitgesproken code, waar ik een enorme verbinding in zag en waarin ze naar elkaar leken uit te spreken; als ik voor dit moment voor jou kies, kies jij dan ook voor mij? Ze hadden het niet over wat er gisteren gebeurt is, of wat er morgen allemaal zou kunnen gebeuren. Samen waren ze volledig bij wat er nu is.
Continue reading →