Een vraag waar een even simpel als confronterend antwoord op is. Dat wat de ander niet kan komt doordat er ergens, ooit, in iemands persoonlijke verleden of in het verleden van generaties daarvoor iemand heeft geroepen dat je als man niet kwetsbaar mag zijn. En dat je als vrouw niet sexy mag zijn.

En ja, ik weet dat ik daarmee enorm generaliseer. Ik weet dat er genoeg mannen zijn die last hebben van het gebrek aan openheid van vrouwen. En dat er genoeg vrouwen zijn die last hebben van dat hun man nooit intimiteit wil. En dat er ook vele vormen van gedoe in relaties zijn die hier tussenin zitten. Weet dat ik weet dat dingen nooit zwart wit zijn. Wat ik wel weet is dat het soms helpt om te doen alsof dat wel zo is.

Omdat het helderheid geeft. En omdat helderheid weer ruimte geeft om de volgende stap te kunnen zetten. Het is niet dat hij niet wil praten. En het is ook niet dat zij geen zin heeft in seks. Wat het wel is is dat het diep in onze overtuigingen is gekropen dat we zo niet mogen zijn. Zo diep dat we er zelf niet meer bij kunnen. En zo diep dat het lijkt alsof het iets is dat nooit zal veranderen. Omdat het al zo lang nooit veranderd is. En het al zo lang er niet mag zijn dat het gewoon is geworden.

Ergens ooit, in je eigen leven, of in dat van je voorouders, was het niet veilig om je kwetsbaar op te stellen of om sexy te zijn. En om dat gebrek aan veiligheid op te kunnen heffen is er maar één methode die helpt. En dat is zorgen dat we die veiligheid weer aan elkaar gaan teruggeven. Door op te houden met telkens dezelfde vraag te stellen en daar elke keer weer in teleurgesteld te worden. En door zelf definitief een andere keuze te maken en daar trouw aan te blijven.

Door zelf de keuze te maken om te zeggen: “ik wil die vorm van veiligheid zijn waarmee ik de ander zowel kan uitdagen om om te gaan met ongemak en zijn of haar zelfonderzoek aan te gaan. En ik wil degene zijn die je laat ervaren dat ik niet wegloop als het moeilijk wordt. Dat ik niet verdwijn in pogingen om je te willen redden maar aanwezig blijf bij wat er is. Ik kies ervoor om elkaar de ruimte te geven om de veiligheid terug te vinden in onszelf die we als kind niet van onze eigen ouders hebben gekregen.

Ik laat de controle los over hoe ik dat kan doen en wat ik daarvoor moet leren of afleren. Want hoe ik mezelf kan worden, hoe ik die veiligheid in mezelf weer kan terugvinden, zodat ik ook veilig voor jou kan zijn daar heb ik geen antwoord op. Dat kan alleen de ontdekkingstocht naar mijn eigen natuur herontdekken me het exacte antwoord op geven. En dat is een reis waarvan ik bereid ben om ‘m aan te gaan. Omdat ook ik liefde wil zijn”.

Als je zover bent om de volgende stap op jouw ontdekkingstocht naar jezelf zijn te zetten ben ik graag jouw gids en reisleider.