Ik las gisteren een stukje over een bejaarde dame, besmet met corona, die op haar 91 weggelopen was uit het verzorgingstehuis en ergens onder een grote struik was gaan liggen. Ze was de opsluiting beu. Daar is ze gevonden en ze is teruggebracht naar het verzorgingstehuis waar ze alsnog is overleden. Als de dood zo dichtbij is vind ik het zo logisch dat je dan kiest voor de vrijheid. Dat je je laatste uren wilt doorbrengen in vrijheid, dat je wind wil voelen en dat je de vogels wilt horen fluiten.