Ik zit sinds een aantal maanden in een initiatief om een alternatieve kerkdienst te maken in Weesp. Een dienst die gaat over liefde, over vrijheid en mogen zijn wie je bent. Ik hou van kerken. Ik had een prachtige ervaring toen ik een aantal jaar geleden in de Sixtijnse kapel was in het Vaticaan. Ik voelde daar echt iets wat me in verbinding bracht met iets wat groter was dan ikzelf, terwijl het tegelijkertijd heel menselijk voelde. Iets dat ik in veel kerken ervaar, maar nooit zo sterk als daar. Echter, de laatste kerkdienst die ik heb bijgewoond kan ik me niet meer herinneren. En dat is omdat ik moeite heb met het instituut kerk, omdat het in zoveel opzichten zo ingaat tegen waar geluk en vrijheid voor mij voor staat. Ik voelde de behoefte om daar iets over te schrijven, bij deze. Wil niet beweren dat ik de waarheid in pacht heb, dit is slechts een weergave van hoe ik het zie. De kerk heeft een heel groot stempel gedrukt op hoe we in het westen denken over en omgaan met intimiteit. En dat beeld heeft inmiddels niets meer te maken met of je wel of niet naar de kerk gaat, het is zo in onze maatschappij ingesleten. Je moet voldoen aan het ideaalplaatje: een verbinding voor het leven aangaan, de confrontatie met alles wat je in je rugzak hebt zitten vermijden, seks vooral niet zien als iets waar je van mag genieten, wat je kan helpen groeien en vooral niet je vuile was buiten hangen over hoe het nou echt met je gaat. Het kan zijn dat dat een setting is waar je volledig gelukkig in bent. Dat dat de veiligheid is die je nodig hebt om echt jezelf te zijn.

Maar het kan ook zijn dat dat niet het geval is. En dan wens ik je zo toe dat je je beseft dat je ook de keuze kunt maken om het anders te doen. Ik ben zo trots en blij dat er in mijn omgeving een aantal vrouwen zijn die mij onlangs hebben verteld dat ze met meerdere mannen tegelijkertijd aan het daten zijn en dat ze daar zoveel van leren! Dat ze zoveel hebben geleerd over alleen durven zijn, over overvloed ervaren en over genieten van liefde tussen mensen! Het geeft mij weer inspiratie om nieuwe dingen te blijven delen en mensen te blijven inspireren. Aan de andere kant vind ik het ook triest dat er kennelijk nog zo’n taboe op rust om als vrouw (en ook als man!) op zoek te gaan naar datgene wat je nodig hebt om verder te groeien. Dat we kennelijk nog steeds in een maatschappij leven waar mensen toch nog bang zijn om openlijk te delen wat er diep in hun hart leeft.

Ga ervoor!

Voor die vrouwen (en mannen!) wil ik een lans breken: ga het aan lief, dapper mens! Het is zo’n illusie om te denken dat er maar één persoon op de wereld is die jou kan leren wat je te leren hebt. Als je verbinden met meerdere mensen tegelijkertijd nodig hebt, ga ervoor! Geniet van alle liefde die er is. Je doet er niemand kwaad mee en het mag er echt zijn. Je kunt er een voorbeeld mee zijn voor anderen om ook te kiezen voor wat je nodig hebt om echt jezelf te zijn. Doe het wel bewust, doe het op de manier die bij jou past en doe het veilig.

Wat is een relatie vraag ik me de laatste tijd heel vaak af. Als ik het voor mezelf moet bepalen dan heb ik er vier op dit moment. Vier mensen (drie mannen en een vrouw) die me zo dierbaar zijn dat ik de relatie met hen als meer dan een vriendschap zie. Met één van zit ik al een ruim een half jaar in een groeiende BDSM relatie. Met de andere drie heb ik een prachtige band, is er intimiteit te over, maar geen seks.

Het kan, ik voel me er goed bij en ik leer er zoveel van. De tijd die ik samen met anderen breng is niet gebaseerd op samen zijn omdat ik niet alleen kan zijn, omdat ik de ander mis of nodig heb. En elke minuut is daardoor een cadeautje en het is zo makkelijk om samen te zijn. Juist doordat ik in alle openheid mag genieten van alle liefde die ik krijg van de mensen om me heen, verdwijnt de drang om steeds maar weer opnieuw de spanning op te zoeken.

Vind je eigen weg

Daarom: geniet van de mensen die je om je heen hebt. Iedereen die daarmee jou een stempel geeft en je beschouwd als losbandig of minderwaardig: dat is hun probleem, niet dat van jou. Een relatie waarin je elkaar bewust juist niet spaart voor de dingen die de ander moeilijk vind, maar ze bespreekbaar zijn is niet makkelijk, maar ik zou niet meer anders willen. Ik wil blijven groeien als mens, en ik wil mensen om me heen die me stimuleren door me te laten ervaren waar mijn pijnpunten zitten, en waar er nog ruimte is om mezelf verder te ontwikkelen.   

Vind je eigen weg daarin. Voor de één zal dat betekenen: vrijheid vinden in trouw blijven aan degene waar je van houdt zijn en voor de ander zal het juist betekenen om iets nieuws te proberen en uit je comfortzone te stappen. En het mooie is: je kunt niet verkeerd beslissen. Ook in liefde leiden alle wegen uiteindelijk naar Rome!  

Van liefde is het een kleine stap naar seks; allemaal zijn we geboren uit seksuele energie. En die energie is zo de basis van wie we zijn: van wat ons stuurt, wat ons drijft, waar je je zekerheid en vertrouwen vandaan haalt en waar we belang aan hechten. En allemaal maken we tijdens ons leven dingen mee die ons beeld vormen van waar seks en intimiteit over gaat en hoe open je daarover kunt zijn. Ik zou niet zonder kunnen, niet als ik in deze maatschappij wil blijven functioneren. Dan heb ik seks soms hard nodig om uit mijn hoofd en in mijn lijf te komen, om los te laten en me over te geven aan wat er is.

Mijn nieuwsgierigheid heeft me geholpen om een hoop te ontdekken over intimiteit en seks. Tantra heeft mij geleerd om het bespreekbaar te maken, er mijn eigen weg in te vinden en het steeds meer te zien voor wat het voor mij is: de ultieme manier van verbinden waarbij alles er mag zijn wat past binnen die verbinding. Waarin ik kan voelen wat er in mijn lichaam leeft en om naar boven te halen wat er daarin nog allemaal ligt opgeslagen aan pijn en verdriet. En om dat dan op een liefdevolle manier er te laten zijn, zodat de energie vrijkomt en het kan oplossen.

Ik krijg geregeld de vraag of ik nooit rare opmerkingen krijg over wat ik allemaal uitspook op feestjes en met de mannen en vrouwen in mijn leven. Daar had ik vroeger weleens last van, voornamelijk omdat ik mezelf niet serieus nam. De laatste tijd nooit meer. Oh, ik weet wel zeker dat er mensen zijn die niets van mijn levensstijl moeten hebben, of er een ander beeld van hebben dan hoe het in werkelijkheid is. Het zij zo. Ik wil niet proberen om een ander te overtuigen van mijn mening. Het enige wat ik kan doen is laten zien dat het anders kan, dat je je eigen weg mag kiezen en voor je eigen geluk mag kiezen.