Stel: je staat in een drukke trein en je bent onderweg naar huis. Je bent moe en het is warm. Teveel mensen op elkaar geplakt die het hebben over alledaagse dingen. Het inspireert je niet. Je kijkt verveeld om je heen. Bij het station schuiven de deuren open en plots stapt er iemand in waar je vanaf de eerste seconde dat je diegene ziet je ogen niet vanaf kunt houden. Voor anderen misschien een gewone passagier, maar jij voelt onmiddellijk de aantrekkingskracht.
Diegene zit te ver weg om fysiek contact mee te maken, maar jullie hebben wel een moment oogcontact waarbij je de vlinders in je buik voelt kriebelen. Zal ik iets doen? Vraag je je af, zal ik proberen dichterbij te komen? Het volgende station verlaat jouw crush echter de trein alweer. Jij blijft verbaasd achter, nog onder de indruk van deze ontmoeting. De trein rijdt verder en een half uurtje later ben je zelf thuis. Daar vraagt je partner aan je hoe je dag was en of je nog wat bijzonders hebt beleefd vandaag.
Wat doe je dan? Vertel je je partner dat je zo’n bijzondere man of vrouw hebt gezien in de trein, en is je partner blij voor je dat je zo’n mooie ontmoeting hebt gehad? Stelt hij of zij je misschien wel de vraag terug over wat je allemaal met diegene zou willen doen, of misschien begint jouw partner wel over een trio. In ieder geval heb je samen lol van jouw bijzondere ontmoeting in de trein.
Of hou je het voor jezelf? Kies je ervoor om die ontmoeting jouw geheim te laten zijn. Ben je bang dat als je het wel verteld dat je partner jaloers wordt, en denk je dat het beter is om hem of haar niet te vertellen wat je hebt beleefd. Ben je bang om de ander pijn en ben je bang dat jouw partner bij je weggaat als jij vertelt over jouw korte, maar intense ontmoeting?
Bovenstaand scenario is voor mij een voorbeeld waarmee ik duidelijk wil maken dat vreemdgaan niet iets is wat begint op het moment dat je bij iemand in bed beland anders dan je eigen partner en diegene daar niet vanaf weet. Het begint bij het niet delen van je eigen verlangens en gevoelens. Met dingen voor jezelf houden die in de basis volkomen neutraal zijn. En pas een lading krijgen op het moment dat jij besluit wat jij ermee gaat doen.
Ik ben ervan overtuigd dat elke relatieprobleem altijd twee kanten heeft. Bij vreemdgaan zijn we vaak geneigd om de vinger te wijzen naar de ‘dader’. Terwijl intimiteit een hele natuurlijke behoefte is (om het nogmaals te noemen: een baby gaat dood zonder intimiteit). En als je qua intimiteit (waarvan de vorm voor iedereen heel verschillend kan zijn) in je eigen relatie niet vind wat je nodig hebt, logisch dat je dan buiten de deur gaat zoeken. Misschien verbreek je je relatie. Misschien schakel je een coach in, misschien boek je een tantramassage, of misschien ontmoet je iemand die aangeeft jou ontzettend aantrekkelijk te vinden. En misschien komt er een moment dat je jezelf niet meer tegen kunt houden en kom je met diegene in bed terecht.
In de mensen die ik als coach spreek kom ik vaak hetzelfde patroon tegen: alle spanning is uit een relatie verdwenen. Als vrouw voel je bij jouw partner niet meer de aantrekkingskracht die je in het begin voor hem voelde. Je vind zijn constante vraag naar seks maar irritant, je zou willen dat hij wat losser zou worden, dat er niet meer zo de focus zou liggen op die eeuwige vraag naar seks, maar hij je eens een keer zou verrassen met iets origineels, of een keer echt lekker gek zou doen.
Als man zijnde voel je je verplicht om voor je partner te zorgen, je doet je best om haar geen pijn te doen en je doet alles om het haar naar de zin te maken. Je houdt zoveel van haar, maar met elke poging van intimiteit loop je tegen een muur aan. Terwijl je zo je best doet om gedoe te voorkomen. Je voelt je boos, niet gezien, gefrustreerd en alleen.
Vaak zijn dat relaties waarin jullie beiden constant bezig bent met elkaar te beschermen. Met zorgen dat de ander niets overkomt. Met ervoor zorgen dat alles wat ook maar enigszins en bedreiging zou kunnen zijn voor wat jullie samen hebben voor jezelf te houden, niet te delen en in sommige gevallen misschien wel gewoon te ontkennen dat het er is. Met vaak precies het tegenovergestelde effect: juist door zo dichtbij elkaar te blijven, verlies je je speelruimte, de spontaniteit en de spanning. De communicatie die er in het begin van jullie relatie wel was en waardoor je elkaar zo leuk vond is verdwenen omdat jullie beiden de prikkels die net voor dat beetje spanning zorgen niet meer met elkaar delen.
Waarom ik coach ben is omdat ik zelf zo ervaren heb dat het ook anders kan. Dat een relatie ook kan gaan over elkaar helpen groeien. Een relatie waarin je voor jezelf op mag komen, waarin je jouw verlangens en gevoelens openlijk met elkaar kunt delen, ook als die de ander raken. Een relaties waarin er in alle openheid ruimte kan zijn om ook op het gebied van intimiteit ervaringen met anderen te hebben. Relaties waarin je elkaar spiegels voorhoudt over wat je nog kunt leren van de dingen die je moeilijk vind. Wat je daarin nog los mag laten zodat je leven makkelijker, leuker en lichter wordt?
Om die ruimte en die speelsheid weer terug te vinden is het essentieel dat je leert hoe je ruimte kunt creëren tussen jullie. Zodat het in die ruimte tussen jullie in weer kan gaan stromen. Dat het weer spannend mag zijn. Dat je elkaar weer kunt ontmoeten als voor de eerste keer. Dat je als man en als vrouw mag leren dat je lustgevoelens niets iets zijn om je voor te schamen en dat als je die van jezelf leert accepteren en ervan te houden, dan je dan veel meer van jezelf gaat houden. Waardoor je elkaar niet meer nodig hebt om een gebrek aan zelfliefde op te vullen, maar je echt een aanvulling op elkaar kunt zijn. Dan is liefde zo makkelijk is mijn ervaring.
Ik veroordeel niemand. Ook ik heb meerdere keren voor een ervaring met iemand anders gekozen omdat ik dat nodig had. Heb er geen spijt van, het waren bewuste keuzes. En ik heb daar mensen mee gekwetst. Maar dat je mensen raakt met de dingen die je doet, daar ontkom je niet aan. Als je het bewust doet, doe je het met liefde. De momenten dat je iemand raakt of geraakt wordt, daar kun je zoveel van leren; over wat wel en niet bij je past.
Vreemdgaan en dingen geheim houden voor elkaar is nooit de oplossing. Ben jij zelf iemand die vreemdgaat en wil je daar vanaf? Heb jij een partner die vreemdgaat of heeft dit stuk iets in je geraakt? Willen jullie samen op zoek naar de oorzaak over waar het vandaan komt en dat oplossen? Je mag me altijd benaderen, ik luister graag naar je verhaal.
Liefs, Petra
