Relaties is een onderwerp waar ik het met de Verbindingsfabriek niet vaak over heb. En dat doe ik bewust. Zelf heb ik gemerkt dat mijn ‘houden van’ zo is gaan veranderen toen ik de keuze maakte om te gaan doen wat ik echt wilde. Maar het is een gevolg van die keuze en mijn relatie was niet mijn vraagstuk destijds. Daarom ook mijn keuze om daar niet de focus op te leggen in wat ik schrijf en doe.
Vandaag maak ik er een uitzondering in. En dat doe ik omdat ik een enorme gelijkenis ervaar tussen de ideale partner vinden (voor zover die bestaat natuurlijk) en je life purpose uitvoeren. Voor mij gaan ze alle twee over voelen waarvoor je bereid bent om te groeien, daar keuzes in maken en daar trouw aan blijven.
Keuzes die ik in het verleden nooit maakte omdat ik niet iets trof waar ik nieuwsgierig genoeg naar was om er iets over te leren in mijn persoonlijke ontwikkeling (dat klinkt echt heel lui besef ik me nu). Ik doe het wel zelf, is lang mijn motto geweest. Tot ik mijn ‘tribe’ vond in tantra en ik opeens omringd werd door mensen die dezelfde ‘taal’ spraken als ik en ik merkte: hierin wil ik groeien, hier wil ik echt energie in stoppen en hiervoor ben ik bereid om te investeren. Omdat het iets heel dieps in me raakte, iets dat, nog steeds, gaat om echt mezelf durven zijn.
Ik zou het echt niet meer anders willen, nu vraag ik bewust van mijn omgeving om me de spiegel voor te houden waardoor ik me als vrouw kan blijven ontwikkelen. En of dat nou over werk gaat of over privé: daar zit helemaal geen verschil meer tussen, het gaat voor beide gebieden steeds weer over hetzelfde: blijven ontspannen, ongeacht wat er op me afkomt.
Het enige verschil is dat ik voel dat ik ook echt een partner wil die me uitdaagt om me open te blijven stellen voor wat er op me afkomt, zowel op fysiek als emotioneel niveau. Als er daarin ergens iets op slot zit, dan kan ik dat voor mezelf nog wegstoppen, maar ik kan het voor iemand anders niet verbergen. Niet in de intensiteit waarin ik echt samen kan zijn met iemand. En ik vind het geweldig om te ervaren wat het met me doet dat er nu iemand is die die rol vervult. Waar ik aan kan vertellen hoe ik me voel en die geweldig aanvoelt wat ik nodig heb om die opgebouwde spanning los te laten. Is dat een relatie? Misschien. Wat ik belangrijker vind is dat ik door hem zoveel over mezelf leer, over wie ik ben, wat ik wil en wat mijn grenzen zijn. Dat is waarom ik elke keer weer zo graag de verbinding aan ga.
Dat ontdekken wat je wilt, daar is geen standaard methode voor. Wat ik zelf als een heel groot verschil ervaar, ten opzichte van zowel vorige relaties als vorige ‘banen’, is dat ik voor deze twee keuzes bereid ben om geduld te hebben. Iets waar ik in het verleden niet eens aan zou hebben gedacht. En gedachte als: “als het er nu niet kan zijn, dan kan het er nooit zijn” typeerde mij in het verleden veel meer. Ik zie mijn vermogen om die keuze bewust te maken dan ook als één van de resultaten van mijn persoonlijke ontwikkeling. Met als resultaat om elke keer steeds beter onder woorden te brengen wat ik nodig heb en daar ook steeds bewuster voor te kiezen.
Ik ben mijn hart gaan volgen omdat ik het leuker wilde, makkelijker, boeiender, ik mijn talent beter wilde benutten, dienstbaarder wilde zijn en meer wilde betekenen, voor anderen. Ik ben altijd heel open minded geweest in mijn denken (als ik dat over mezelf mag zeggen), maar niet in mijn communicatie. Bij mij kon altijd alles, maar er zelf over beginnen, dat heb ik zo lang niet gedurfd. Uit angst om afgewezen te worden, om niet leuk gevonden te worden of om er niet bij te horen.
En dat leren, om het te hebben over de onderwerpen die we zo vaak vermijden, daar open over zijn, dat heeft voor mij echt het grote verschil gemaakt. Zowel in relaties als in mijn werk. Daardoor weet ik wie mijn ‘tribe’ is en dat geeft zoveel basis, zoveel vertrouwen. Openheid in communicatie is het begin daarvan. En ja, alle begin is eng en ook ik vind het soms nog steeds eng om een vraag te stellen. Maar als die openheid er dan is, dan ben ik er elke keer weer dankbaar voor.
