Wat deed jij als kind graag? Wat zijn je eerste herinneringen? Voor mij was dat de doorslaggevende vraag waardoor ik er mijn talent en mijn drive heb gevonden. Als kind wordt je geboren met een missie. Die maakt dat je leert lopen, praten en de wereld laat ontdekken. De meeste mensen raken die missie kwijt door school, werk, familie en vrienden. Rationeel kun je dan bedenken dat je nog steeds erg gelukkig bent omdat je het allemaal goed voor elkaar hebt. Tot je een jaar of 40 wordt. Dan gaat het toch ergens kriebelen.
Vanuit een verlangen naar de vrijheid waarvanuit je als kind je dingen doet ga je op zoek naar waar het voor jou echt om gaat. Als driejarige klom ik op trapjes om te kijken wat daar bovenop te zien was. Elke keer opnieuw, boven kijken wat daar te zien was. Waarom wilde ik dat, wat voor gevoel krijg ik daarbij? Er is helemaal niets veranderd realiseerde ik me toen ik daarover nadacht. Diezelfde motivatie die ik als driejarige had, drijft me ook nu nog om te doen wat ik doe.
Zo kwam ik er voor mezelf achter waar het voor mij overgaat: ontdekken. En wel in de letterlijke vertaling. Vanuit een natuurlijke nieuwsgierigheid willen blootleggen van alles wat er al is, het steeds maar weer afpellen van antwoorden, kijken wat daar dan weer onderzit, totdat ik bij de essentie kom. De essentie van jouw talent, van wat jou drijft en waarom jij doet wat je doet. Als je dat te pakken hebt en we kunnen daar een concept van maken waar je ook nog eens geld mee kunt verdienen, dan hoef je geen dag meer te werken, dan doe je alleen nog maar wat je leuk vind.
Zo voelt het voor mij in ieder geval. Ik doe echt wat ik leuk vind. Ook al is het nu 30 graden buiten, toch zit ik liever deze blog te schrijven. Wat werkt wel en wat werkt niet? Ondernemen is een groot experiment.
Niet leren lopen als baby is geen optie; met vallen en opstaan lukt het uiteindelijk iedereen. Zo voelt dat voor De Verbindingfabriek ook. Of het zal lukken is niet meer de vraag, het is alleen een kwestie van volhouden en naar andere mogelijkheden zoeken als mijn plannen niet het beoogde resultaat opleveren.
Alleen met die instelling heb je de garantie dat het lukt. Als je dat vertrouwen niet hebt, ga ernaar op zoek en versterk het. Hou focus en laat je niet afleiden. Denk groot, maar begin klein; met iets dat je wél kunt. En kijk ook eens achterom, naar hoever je al gekomen bent. De stap die je gisteren gezet hebt hoef je vandaag al niet meer te nemen.
Uit een boek dat ik aan het lezen ben haal ik meer dan genoeg voorbeelden van mensen die na hun 40ste pas echt ontdekken wat echt hun missie is en daar heel erg succesvol in worden. Een half leven lang geleerd, informatie opgenomen en jezelf ontwikkeld tot wat je nu bent, kijk eens naar wat je allemaal wel niet in huis hebt! Als jij jouw missie hebt ontdekt zul je vrijwel zeker, net als ik, ook tot de conclusie komen dat alles wat je tot dan toe gedaan hebt bijdraagt aan het kunnen uitvoeren ervan. Dat je er onbewust al mee bezig was en dat uiteindelijk alles in elkaar past.
Een carrièreswitch betekent dus niet dat je opnieuw moet beginnen. Het betekent dat je alles wat je je leven lang hebt geleerd nu kunt toepassen in datgene waar je echt goed in bent!
Mijn vraag aan jou: hoe heb jij jouw talent gevonden, kun je jouw talent exact benoemen en wat doe je er mee?
