Ergens in maart ben ik er weer mee begonnen. Omdat mijn lijf het zo lekker vind en omdat ik tijdens het lopen vaak de beste ideeën krijg. Letterlijk in beweging komen op momenten dat ik zelf stilsta.
Nieuwe hardloopschoenen gekocht en de ‘hardlopen met Evy’ app gedownload. Vol verwachting aan mijn eerste training begonnen met als doel om in juni de 5 km te kunnen lopen. Moet ik makkelijk kunnen halen, dacht ik toen nog…
Inmiddels is het begin mei en vind ik het lopen weer zo lekker om te doen! Ik loop in 30 minuten 4,5 km. Maar tegelijkertijd gaat het zo langzaam vooruit, die 5 km achter elkaar lopen lijkt nog zover weg. Ik heb me ook nog niet ingeschreven voor die hardloopwedstrijd en 3 x per week hardlopen haal ik lang niet altijd. Met ook nog een dikke griep tussendoor heb ik mijn ambitie inmiddels wel wat moeten bijstellen.
Ik zit met een aantal andere vrouwelijke hardlopers in een whattsapp groepje. Qua motivatie is dat erg lekker. De anderen zijn wel al een stuk verder met trainen en dat vind ik weleens frustrerend. Tegelijkertijd lig ik dik voor op degene die nu nog willen beginnen. En ik besef ik me ook dat ik elke training die ik afrond niet meer opnieuw hoef te doen, weer een stap dichter bij de eindstreep.
Eigen koers
Waarom vertel ik dit? Omdat hardlopen misschien wel de beste metafoor is voor professioneel je eigen koers te volgen. Ik ga er echt heen: naar Zuid Afrika met jou en met andere mensen die bezig zijn met zelfontwikkeling. Om daar, in een omgeving waar je alles waar je je in het dagelijks leven druk over maakt even achter je te kunnen laten. Tussen de olifanten, giraffen en impala’s bezig zijn met de essentiële dingen. Waar ben ik goed in, wanneer ben ik op mijn best, waar wil ik afscheid van nemen. Om uit te komen bij: wat wil ik nou echt en hoe ga ik dit vormgeven.
Ik geloof er heilig in dat dat mijn weg is, en ik kies er elke dag weer voor. Maar soms lijkt de weg ernaartoe nog zo lang en zie ik nog zoveel redenen waarom ik dat niet zou kunnen. Ik weet soms echt niet wat mijn volgende stap is en hoe ik verder kan groeien. En niet elke stap in de richting van mijn doel is leuk. Ik voer dagelijks gevechten met mijn eigen onzekerheid; als ondernemer en als mens. Maar ik wil niet meer terug en ik zou dat ook niet meer kunnen. Daarvoor is het verschil te groot en heb ik al zoveel geleerd. Nieuwsgierig als ik ben, ben ik bovendien veel te benieuwd naar hoeveel mensen ik kan inspireren om dezelfde stap te zetten als ik me niet meer door onzekerheid laat tegenhouden. Alles wat ik met De Verbindingsfabriek doe is afgestemd op het bereiken van dat doel, zonder dat ik er teveel over na hoef te denken. Dat maakt zoveel meer dingen waar ik me vroeger enorm druk over kon maken een stuk minder belangrijk.
Het is raar dat dat zo loopt, dat enorme vertrouwen van ‘dit is wat ik moet doen’ heb ik nog nooit eerder zo ervaren. En het rare is dat dat pas kwam toen ik, voor mijn gevoel, alle andere opties al had uitgeprobeerd. ‘Pas als je op de bodem durft te zitten en je daar vrede mee hebt kun je weer vooruit kijken’ is voor mij echt wel waar geweest. En nu ik dat doel in zicht hebt geeft het me zoveel energie dat ik er geen genoeg van kan krijgen om uit te proberen wat wel werkt en wat niet. Al gaat het 20 keer mis, als het die 21ste keer wel lukt, dan ben ik toch weer een stap verder.
Op een dag als vandaag (5 mei) en ook gisteren maakt het begrip vrijheid een enorme dankbaarheid in me los. Dat iedereen er even bij stil staat, dat doet toch elke keer wat met me. Dat wij met z’n allen altijd de keuze hebben om te doen waar we goed in zijn. Dat we niet bang hoeven te zijn voor onze vrijheid. En tegelijkertijd dat vrijheid ook een keuze is: zolang ik me niet confirmeer aan wat anderen van me verwachten kan ik altijd mijn eigen keuzes maken en zijn ook de gevolgen mijn keuzes. Niet altijd even leuk, maar wel mijn keuzes en mijn vrijheid.
Ik heb mezelf vandaag ook hardloopvrij gegeven. De hardloopschoenen gaan morgenochtend weer aan. Evenals mijn telefoon met een nieuw programma van Evy. Les 14 van de in totaal 30 lessen is aan de beurt, dus ik ben al bijna op de helft van de 5 km hardlopen.
Als ik deze blog geplaatst heb ga ik mijn eigen vrijheid vieren; in mijn eigen stad. Groot denken, maar kleine stapjes tegelijk. Gisteren kreeg ik een berichtje dat mijn oom het ook aandurft om zijn website vorm te geven. Als ik vanmiddag op het terras ook nog iemand mag inspireren met mijn verhaal is mijn missie voor deze dagen behaald.
Wil je meepraten over vrijheid? Kom morgenavond (6 mei)naar De Geluksfabriek, een praatavond over vrijheid, geluk en je eigen koers volgen bij mij thuis in Weesp. Om jou te helpen dichter bij je eigen geluk te komen. Er zijn geen kosten aan verbonden en ik heb nog een plekje vrij.
