Of ijsberen zonder ijs kunnen overleven is een vraag waar niemand een antwoord op heeft. Of ijsberen ook de moeilijkheden van klimaatverandering zouden ervaren als er nooit mensen op aarde zouden hebben geleefd kunnen we ook nooit weten. We hebben immers geen vergelijkingsmateriaal. Geen tweede aarde om te zien hoe anders de wereld er nu uit zou hebben gezien als wij niet bestonden. Continue reading
liefde
Transformatiefeestjes
Soms win je door op te geven om een rol nog langer te spelen. En de rol die ik vandaag opgeef is die van een geheim zijn. Ik heb het bewust meegenomen naar het strand gisteren. Om het te kunnen transformeren naar iets anders door ermee te gaan dansen.
Waar het misgaat in intimiteit
Zijn gesprekken over seks bij jullie vaak een route naar frustratie? Omdat als jij als man een gesprek begint over seks dat eigenlijk altijd een vraag om seks is en je van tevoren ook eigenlijk al weet dat je toch weer een nee als antwoord krijgt. Iets wat je wel anders wil, maar waarvan je niet weet hoe je dat kunt veranderen?
En wordt je als vrouw vaak zo moe wordt van die vraag om seks die elke keer op een manier gesteld wordt die voor jou zo totaal niet opwindend is? Wil jij een man die je uitdaagt en die een keer iets onverwachts doet in plaats van altijd die ‘mag ik alsjeblieft’ vraag?
Je eigen natuur omarmen
Onze economie stevent af op zijn eigen faillissement. Op alle fronten is de conclusie meer dan duidelijk; zo kan het niet langer. Op kleine schaal gebeurt er al zoveel en verandert er al heel veel. En tegelijk zien we op grote schaal nog geen verandering. Meer winst maken is nog steeds de norm. Onze economie is een trein die met 160 km per uur op een keiharde muur af rijd. We putten onze aarde uit. Op grote schaal. Iedereen ziet het gevaar. En toch is niemand in staat om aan de handrem te trekken. Blijven doen wat we altijd deden is nog steeds veiliger dan de keuze maken om te veranderen.
Gewenste intimiteit
Het is goed dat er zoiets bestaat als #metoo. En het is heel goed dat er meer gepraat wordt over misbruik en over wat er in ons leven voor heeft gezorgd dat we op zijn gaan houden om anderen echt dichtbij te laten komen. Ik juig alle aandacht voor misbruik volledig toe, maar maar ik zie er ook de andere kant van.
Misschien ben ik gekleurd daarin, maar waar ik weleens moeite mee heb is met het vele wijzen naar de ander. Met het volledig de schuld bij de ander leggen van wat jou is overkomen. Je was er toch zelf bij en je had toch zelf op dat moment ook kunnen zeggen dat je niet fijn vond wat er gebeurde. Dat je daar niet toe in staat was is niet iets om je voor te schamen. Het vermogen om onze grenzen te voelen en aan te geven is een vaardigheid die we als mensheid behoorlijk verloren lijken te zijn. Iets waardoor de meeste mannen heel voorzichtig zijn geworden, bang om ons pijn te doen en wat daar dan de gevolgen van zijn. Logisch als ik zie hoe sommige vrouwen (hun) mannen in woorden soms lijken te misbruiken.