Als baby worden we zo vaak aangeraakt. En is aanraking iets zo natuurlijks. Naarmate we ouder worden worden die momenten van aanraking soms zoveel minder. Je groeit nog wel op met verhaaltjes op schoot, maar de pubertijd volgt en aanraking wordt op eens iets spannends, iets waar een lading opkomt en wat opeens alleen nog maar achter gesloten deuren mag plaatsvinden. Zo was het bij mij thuis in ieder geval wel. Ik heb me zovaak eenzaam gevoeld als tiener en wist met met al die hormomen echt geen raad.

En ik ben er zo dankbaar voor. Voor dat gemis dat ik heb ervaren. Omdat het mij een missie heeft gegeven. Een verlangen wat ik wilde vervullen. Iets wat mij de ambitie gaf om me niet neer te leggen bij de huidige situatie, maar vast te houden aan een vaag beeld, een verlangen dat ik had naar verbinding. Om dichtbij iemand te mogen zijn en echt gezien te worden. Iets dat onbereikbaar leek, maar wat ik nooit meer heb losgelaten.

Mijn grootste verlangen was tegelijkertijd mijn grootste angst. Hoe doe je dat, contact maken? Ik had echt geen idee! Als ik terugkijk naar foto’s van mezelf uit die tijd kan ik het nog voelen. Ik werd verliefd op iemand die totaal onbereikbaar was; stapelgek werd ik ervan. Ik kreeg het niet voor elkaar om mijn hart te sluiten en het contact te verbreken.

Daardoor konden relaties me nooit geven wat ik echt nodig had. Ik liet aan de buitenkant zo weinig zien van wat er werkelijk in me leefde. En zo bleef er altijd die zoektocht naar intensiever contact, meer contact, echt dichtbij iemand mogen zijn. Ik heb vele potentieel relaties afgeschrikt  met mijn heftigheid en doe ik dat nog steeds. Dat is niet mijn pad kan ik nu zien,  maar het heeft me vaak pijn gedaan.

Toen ik vijf jaar geleden de eerste tantra workshop binnenstape voelde ik binnen een uurtje: DIT is het antwoord op mijn zoektocht. Hier kan ik in volledige vrijheid oefenen in het volgen van mijn verlangen naar contact. Maar daar kwam ik er ook achter dat mijn verlangen uiteindelijk niet gaat over het contact met de ander, maar vooral over het contact met mezelf. Om te voelen waar mijn kracht zit, waar mijn nieuwsgierigheid toe leidt en wat mijn volgende stap kan zijn.

Tantra heeft me leren luisteren naar mezelf; niet naar mijn ratio, maar naar mijn onderbuik, naar mijn intuitie. Heeft me geleerd te durven vragen om wat ik nodig heb. De kracht die ik in die allereerste workshop ontdekte heeft me het lef gegeven om te durven kiezen voor mezelf. Om me niet meer te laten leiden door mijn omgeving, maar mijn eigen weg te kiezen. Het contact met anderen is daar voor mij een contante reminder aan. Omdat het contact met de ander me help om bij mezelf te blijven.

En ja, tantra heeft me ook liefde contact gebracht. Niet eens in de vorm van seks (nee, serieus niet en als je daar andere meningen over hebt, dan ga ik graag de discussie met je aan!!!), maar in oprechte hartsverbindingen met mensen die ik nooit hoef te missen omdat de liefde en de dankbaarheid voor wat er was (en is) zo vaak groter is dan het gemis. Tantra heeft me geleerd mijn hart te openen. En elk hart stroomt over van liefde, ook dat van jou, het kan namelijk niet anders.

En ja, je hart openen en je, letterlijk en figuurlijk te laten raken is soms echt fucking scared. Niet weten wat er gaat gebeuren en of je dat dan wel fijn vind en dan wel de verbinding blijven aangaan. Hoe leer je daar mee omgaan? Hoe kweek je daar meer vertrouwen in? Hoe ga je dan niet over de eigen grenzen heen? Ervaren en oefenen om steeds meer op je intuitie te vertrouwen werkt. En het is elke keer zo’n feestje om dat te doen. Het is elke keer zo’n enorme beloning! .Coaching, workshops in bewustwording, ‘bewuste’ feestjes en andere events kunnen we je zoveel leren als je ervoor open staat. Er is zoveel te doen op het gebied van de verbinding leren maken dat je kan helpen. Gun jezelf dat. Volg je nieuwsgierigheid, hij leid je elke weer naar een magische plek, steeds dichter bij jezelf, je eigen kracht, je geluk en je enorme levenslust.