Mediteren, klinkt dat jou ook zo nutteloos in de oren? Op een kussen zitten, niets doen en proberen aan niets te denken? Geloof me, ik heb me er lang tegen verzet; al dat zweverige gedoe was toch niets voor mij, concrete actie, dat is waar ik blij van wordt! Dat is wat ik vijf jaar geleden zou hebben gezegd. En nu zit ik geregeld op een kussen in mijn woonkamer precies dat te doen: mediteren.

Gisteren heb ik sinds tijden weer eens een workshop bezocht over je talenten en je potentieel (van Saskia van Helvoirt van Enchante, aanrader!) Totaal iets anders dan dat ik ooit gedaan had, maar voor mij in ieder geval heel erg waardevol en echt een eye opener. Als mens hebben we allemaal dingen die ons makkelijk afgaan en waar we niet bij na hoeven te denken. En we hebben ook allemaal dingen waar we ons aan ergeren en die verder van ons af (lijken) te staan.

En juist daarin ligt vaak de sleutel tot ons geluk. Datgene waar je je zo tegen verzet is uiteindelijk misschien onderbewust wel je grootste wens. Uiteindelijk was voor mij dat ‘zweverige gedoe’ de sleutel tot mijn geluk. Omdat ik veel van waar ik me lange tijd van heb afgekeerd, juist nodig heb om een completer mens te worden, een succesvollere ondernemer en een gelukkige vrouw.

Die meditaties probeer ik elke woensdagavond te doen, soms met mensen die met mij meedoen, en soms alleen. De ene avond lukt het beter dan de andere. Soms komen er gedachten op, maar die verdwijnen dan ook wel weer, als ik ze de ruimte geef. En ik ben elke keer zo dankbaar voor de stilte, de rust en de ruimte die ik in mijn lichaam ervaar als ik mijn hoofd ‘uit’ kan zetten en er geen gedachten zijn. Wat heerlijk om de vreugde, het geluk en de vrede te ervaren, waarvan ik nu weet dat die er altijd geweest is, maar die ik zelf nooit voldoende de ruimte heb gegeven.

Omdat mijn hoofd vond (en nog steeds vind) dat er van alles moest gebeuren. Toch kan ik de knop wel omzetten en dat vind ik erg fijn om te merken. Dat is namelijk ook wel anders geweest. Met een hoof vol gonzende onrust niet voldoende rust kunnen vinden om ook daadwerkelijk iets te kunnen manifesteren. Ik merk dat het mij goed doet, en dat het me heel erg met beide voeten op de grond zet. Dat ik me weer des te meer kan beseffen dat me eigenlijk niets kan gebeuren, wat voor wilde plannen en ideeen ik ook heb, en hoe eng ik die soms ook vind.

Als je een start wilt maken met mediteren, dan kun je met hele korte stukjes beginnen, vijf minuten bijvoorbeeld. En als het je lukt om vijf minuten alleen maar te blijven zitten en te registreren wat er gebeurd in je lijf, zonder te oordelen, dan heb je al een enorme stap gezet. Misschien lukt het dan de volgende keer wel iets langer, of misschien ook niet. Wees mild voor jezelf. Het mag er allemaal zijn!

Lieve groet, Petra