Hoe verzin je een goeie bedrijfsnaam? Ik deel graag met je hoe dat bij mij ontstaat, in dit geval de naam voor mijn vereniging. Het voelt nog een beetje onwennig, maar deze naam klopt omdat er een aantal dingen in samenkomen. Mijn vereniging wordt een vereniging die als doel heeft om vrouwen te helpen die, op één of andere manier, te maken hebben gehad met een vorm van seksueel misbruik en daardoor groeikansen hebben gemist. Vaak hebben vrouwen hier zelf geen geld voor, en met de middelen van mensen die het kunnen missen, kan het wel. Het effect heb ik zelf al mogen meemaken en dat is prachtig om te zien.
Ik wil mensen helpen door ze een massage te geven, om ze een gevoel van veiligheid in contact terug te geven en zo het vertrouwen in zichzelf en de verbinding met zichzelf terug te geven. Massage vind ik daar zo’n mooie methode voor omdat het precies dat stukje heelt wat er in het verleden beschadigd is. Voorlopig doe ik dat nog zelf, maar op den duur hoop ik genoeg fondsen binnen te krijgen om ook andere goeie en betrouwbare masseurs de mogelijkheid te geven om hun talent te delen met mensen die dat zich niet kunnen veroorloven.
Hoe ik tot de naam kwam en wat die naam geworden is, daar ga ik nog even op door. Gisteren was het Moederdag en ben ik met mijn moeder naar een erg leuk voorstelling geweest van Plien en Bianca in Amsterdam. Heel hard gelachen, we waren alle twee zo dankbaar dat zo’n dag er mag zijn en dat we het zo goed hebben als moeder en dochter. Moederdagcadeautjes vind ik vaak zo afgezaagd, maar ik wilde wel iets leuks of iets moois doen. En gisteren viel het opeens samen: ik had een naam voor mijn vereniging en een mooi symbolisch cadeautje voor mijn moeder.
Ik ben opgegroeid in een huis in Hilversum, mijn moeder woont daar nog steeds. En dat huis dat staat op de Meijerstraat. En ondanks dat er ook in mijn opvoeding best dingen anders hadden gekund is er één ding waar ik nooit aan heb getwijfeld; en dat was de veiligheid thuis. Terwijl we in de bijenkorf samen aan de thee en taart zaten kon ik dat gisteren met haar delen en dat was een mooi moment.
Iets anders is dat ik onlangs van een klant de eerste 100 euro kreeg voor mijn vereniging. Geld dat ik van iemand anders krijg en dat ik mag uitgeven aan wat ik het liefste doe: mensen in contact brengen met hun talent. En in Amsterdam heet honderd euro (volgens mij) nog steeds een meijer. En dat loste gelijk ook weer een probleem op: de prijs van elke massage, wat voor vorm of duur dat dan ook is, is 100 euro.
Als afsluiting vertelde mijn moeder dat zij liever in een ander huis had gewoond, maar dat ze tegen dit huis ja had gezegd om dat mijn vader zich er heel prettig voelde. Een klein stukje verderop stonden iets grotere huizen op de gouden regenlaan en die waren haar voorkeur geweest. De goudenregen vereniging had ook een prachtige naam geweest, vertelde ik haar, alleen de betaling in goudenregen zou wel een beetje lastig zijn geworden… Een dikke glimlach met een klein bitter randje volgde bij ons alle twee.
En zo is het cirkeltje weer rond, is deze blog af en ga ik boodschappen doen en richting strand. Vanavond verder werken. <3
