De kracht van kwetsbaarheid. Ook vanochtend weer…

Een 1 op 1 tantra sessie geven is elke keer weer zo anders. Natuurlijk weet ik wel het één en ander over degene met wie ik de sessie ga doen en weet ik ook met wat voor vraagstuk iemand binnenkomt. Maar hoe iemand is, welke energie iemand meeneemt en in wat voor gemoedstoestand iemand binnenkomt is toch altijd weer een verrassing.

Aan de slag gaan met iemand die de stap aandurft om zijn of haar masker volledig te laten vallen om in contact echt volledig zichzelf te kunnen zijn. Ik besef me elke keer weer hoe bijzonder dat is, en hoe logisch tegelijk. Omdat we dat allemaal zo graag willen. Die verbinding maken met je diepste zijn en vandaaruit met de ander.

Vandaag had ik ook een 1 op 1 sessie, maar die was anders. Vandaag deed ik een sessie met iemand die ik ken. Wat een andere beleving geeft dat. Wordt dat niet ongemakkelijk? Weet ik wel genoeg tegenover iemand die mij best redelijk kent? Kan ik wel genoeg veiligheid creeren met iemand die ik ken? Allemaal vragen die dan opeens door mijn hoofd spoken.

En die als sneeuw voor de zon verdwijnen als ik mijn plek inneem en ik de ander uitnodig om zijn ogen te sluiten. Ik heb nooit een strak plan, maar voel of vraag altijd wat degene waar ik op dat moment mee ben nodig heeft. Zo kan ik ter plekke een oefening gebruiken die aansluit bij wat er speelt. Ook vandaag ben ik zo aan de slag gegaan. Met de thema’s die altijd weer terugkomen in tantra: mannelijke en vrouwelijke energie, leiden en volgen, overgave en aanwezigheid.

De oefeningen die erbij horen zijn simpel. Het hoeft niet groots en meeslepend te zijn. Alleen oogcontact maken en van houding veranderen is vaak al genoeg om iets aan de oppervlakte te brengen. Zo ook vanochtend. Daarop voortbordurend ontstaat er een dansoefening waarin we opeens beide ervaren dat de spanning wegvloeit, de overgave er is, de ontspanning er is, de verbinding ontstaat en de energie volop mag stromen.

De afsluitende massage was de viering van dat moment. Zonder spanning, zonder angst, volledig in het moment, dichtbij mogen zijn. Verbazing over dat het zo makkelijk is, dat er geen opwinding is en geen verlangen naar meer. In het moment is alles wat er is meer dan genoeg.

Ik besef me elke keer weer zo goed dat ik zo blij ben dat ik mag doen wat ik doe, dat ik zo’n enorme bofkont ben dat ik mijn weg gevonden heb. Dat dit mijn taak is. Dat ik op zo’n essentieel vlak bij mensen iets mag veranderen. Dat ik mensen iets dichter bij hun eigen vrijheid mag brengen.  Er is nog zoveel te leren, maar ik vind het magisch. Ik wordt er zo gelukkig van.

Dank dat je er was vanochtend.

Namasté

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *