Zweepjes, tepelklemmen, wasknijper, blinddoeken, naalden en touwen. Als iemand waar je je veilig bij voelt een of meerdere van die items voor je neus legt dan zijn dat uitnodigingen van iemand die zonder woorden aan je vraagt: blijf je ook bij me als ik het je moeilijk maak? Ben je bereid om me te vertrouwen als ik dingen van je vraag die ongemakkelijk voelen? Als je op wat voor manier dan ook moeite hebt met je overgeven aan wat er is, dan is bdsm een van de leukste manieren om opnieuw te leren vertrouwen.

En andersom werkt het ook: als je moeite hebt om dingen van de ander te vragen, als je bang bent dat de ander je verlaat als je het hem of haar moeilijk maakt, als je moeite hebt om bij de ander die delen te raken waar bij de ander nog spanning op zit, dan kan bdsm je heel erg helpen om te leren vragen. Door de ander bewust uitdagingen te geven in jou vertrouwen. En de ander daarmee de ervaring te geven dat je er ook voor de ander bent als de ander in uitdagingen terecht komt waar jij misschien wel de oorzaak van bent.

Bdsm vind ik een prachtige spiegel van wat het leven ook met ons doet. Dat ze ons in situaties plaatst die niet altijd even fijn zijn omdat ze de weg zijn naar wat je echt wil. En ze vervolgens van ons vraagt om in het ongemak de ontspanning en de ruimte te vinden. Het leven leert ons vertrouwen. Het grote verschil is echter dat het leven je soms laat voelen dat je alleen bent.

Dat er geen partner naast je zit. Dat er niemand is die voor jouw veiligheid zorgt. En dat het voelt alsof je helemaal alleen bent met je eigen pijn en je eigen ongemak. Dat er niemand is die je aan kunt raken en die je kunt laten weten dat het genoeg is. Terwijl je nooit meer krijgt dan je aankunt. En dat een conclusie is die je alleen achteraf kunt trekken.

Ik ben lang nieuwsgierig geweest naar bdsm. Heb diverse partners gehad die mijn verlangens veel te heftig vonden. Tot ik iemand trof die mijn verlangen wel aan kon en ze beantwoordde. Daarmee begon een reis in durven vragen en in durven vertrouwen. De hemel op aarde om zoveel ruimte te kunnen geven aan elkaar en zoveel verbinding te voelen.

Tot die reis eindigde omdat de praktische kant van de verbinding eindigde. Omdat ik genoeg had geleerd over dichtbij elkaar zijn. En mijn reis verder ging. Met leren om alleen te zijn en met leren om genoeg te hebben aan mezelf. En om de uitdagingen die het leven me geeft op dezelfde manier te ervaren als de uitdagingen die bdsm me gaf.

En het cirkeltje daarmee nu rond is. Want de plek waar ik mezelf voel is ook de plek waar jij bent. Ik ben mezelf. Ik kan je leiden naar alle plekken in jezelf waar je nieuwsgierig naar bent. En ik kan je volgen in alle kronkels die je ooit in je eigen hoofd hebt toegelaten om jezelf te beschermen.

Jij mag jezelf zijn. Je mag man zijn als je je zo voelt. Of vrouw. Je mag het zijn of je mag het spelen. Je mag onderdanig zijn of dominant. Hoe kinky je verlangen ook is. Het is er met een reden.  Het hoort bij jou. Die reden mag je gaan ontdekken, Net als de vorm waarin jouw verlangen in jouw leven past. Ik nodig je graag uit om je nieuwsgierigheid te volgen en al je vragen zijn welkom.